Staranne czytanie

JAK podaje Pismo Święte, wolą Boga jest, by ludzie wszelkiego pokroju „doszli do dokładnego poznania prawdy” (1 Tym. 2:4). Pragnienie przekazywania innym takiej dokładnej wiedzy powinno wywierać wpływ na sposób, w jaki im czytamy z Biblii.

Umiejętność czytania na głos Pisma Świętego i objaśniających je publikacji jest ważna zarówno dla młodych, jak i starszych. Jako Świadkowie Jehowy mamy obowiązek dzielić się z drugimi wiedzą o Jehowie i Jego drogach. Często wiąże się to z czytaniem pojedynczej osobie lub małej grupce. Czytamy także w kręgu rodziny. Wszyscy bracia i siostry, młodzi i starzy, mogą robić postępy pod tym względem dzięki radom otrzymywanym w teokratycznej szkole służby kaznodziejskiej.

Publiczne czytanie Pisma Świętego — czy to pojedynczym osobom, czy przed zborem — należy traktować poważnie. Biblia powstała przecież pod natchnieniem Boga. Ponadto „słowo Boże jest żywe i oddziałuje z mocą, (...) i jest zdolne rozeznać myśli i zamiary serca” (Hebr. 4:12). Zawiera bezcenne wiadomości, których nie znajdzie się nigdzie indziej. Pomaga poznać jedynego prawdziwego Boga i zadzierzgnąć z Nim bliską więź, jak również przezwyciężać codzienne trudności. Wskazuje drogę do życia wiecznego w Bożym nowym świecie. Dlatego powinniśmy dążyć do tego, by czytać tę Księgę najlepiej, jak potrafimy (Ps. 119:140; Jer. 26:2).

Jak to robić. Na umiejętne czytanie składa się wiele czynników, ale najpierw trzeba się nauczyć staranności. Musisz więc czytać dokładnie to, co jest napisane. Uważaj, żeby nie połykać końcówek, nie pomijać słów ani ich nie przekręcać, gdy są podobne do innych.

W poprawnym odczytywaniu słów pomaga rozumienie ich kontekstu. Warto się więc dobrze przygotować. Z czasem, gdy nauczysz się wybiegać wzrokiem naprzód i uwzględniać tok myśli, będziesz czytać coraz staranniej.

Ważnym elementem języka pisanego są znaki interpunkcyjne. Mogą wskazywać, gdzie zrobić pauzę, jak długą albo jakiej użyć intonacji. W niektórych językach brak zmiany wysokości tonu narzucanej przez znak interpunkcyjny przeobraża na przykład zdanie pytające w oznajmujące albo w ogóle wypacza jego sens. Oczywiście znaki te czasami pełnią funkcję głównie gramatyczną. Zapoznaj się więc z zasadami interpunkcji w twoim języku. Ma to ogromne znaczenie dla poprawnego oddania sensu czytanego tekstu. Pamiętaj, że nie chodzi jedynie o wypowiadanie słów — masz przekazywać myśli.

Chcąc nauczyć się czytać starannie, musisz ćwiczyć. Przeczytaj jeden akapit, po czym powtarzaj go tak długo, dopóki nie popełnisz żadnego błędu. Następnie przejdź do kolejnego akapitu. Potem postaraj się przeczytać kilka stron tekstu bez pomijania, powtarzania i przekręcania wyrazów. Na koniec poproś kogoś, by cię posłuchał i zwrócił ci uwagę na ewentualne pomyłki.

Zdarza się, że ludzie mają trudności z czytaniem z powodu słabego wzroku lub braku odpowiedniego oświetlenia. Jeżeli da się tym problemom jakoś zaradzić, z pewnością wielu zacznie czytać lepiej.

Bracia, którzy dobrze czytają, mogą z czasem zostać poproszeni o publiczne czytanie materiału omawianego na zborowym studium książki oraz studium Strażnicy. Aby jednak należycie się wywiązywać z tego zaszczytnego zadania, nie wystarczy poprawnie wymawiać słowa. Będziesz umiejętnie czytać publicznie, jeśli najpierw nauczysz się to robić prywatnie. W tym celu musisz sobie uświadomić, że każde słowo odgrywa w zdaniu jakąś rolę. Nie można niektórych pominąć i jednocześnie dobrze rozumieć, o co chodzi. Przekręcając wyrazy, nawet jeśli czytasz tylko dla siebie, zniekształcasz sens zdania. Takie przekręcanie może być rezultatem nieuwzględniania kontekstu danego słowa. Staraj się więc pojąć, co oznacza każdy wyraz w tym konkretnym miejscu, w którym się pojawia. Zwracaj też uwagę, jak na sens zdania wpływają znaki interpunkcyjne. Pamiętaj, że myśl zazwyczaj jest wyrażona przez kilka słów. Dlatego nie odczytuj każdego z nich oddzielnie, lecz łącz je w grupy — w całe wyrażenia i zwroty. Dobre rozumienie tekstu jest konieczne, byś w czasie publicznego czytania mógł przekazywać innym dokładną wiedzę.

„Dalej przykładaj się do publicznego czytania” — słowa te apostoł Paweł skierował do doświadczonego chrześcijańskiego starszego (1 Tym. 4:13). Niewątpliwie więc postępy w tej dziedzinie możemy robić wszyscy.