AMRAM

(„lud wysoki [wywyższony]”).

1. Wnuk Lewiego, syn Kehata (Wj 6:16, 18, 20; Lb 3:19; 26:58; 1Kn 6:18). Powiedziano o nim, że poślubił „siostrę swego ojca” Jochebed, co wówczas było dopuszczalne, ale później zostało zabronione w Prawie Mojżeszowym (Kpł 18:12). Jednakże z niektórych przekładów wynika, iż była ona jego kuzynką (zob. JOCHEBED). Dziećmi Amrama byli: Aaron, Miriam i Mojżesz (Wj 6:20; Lb 26:59; 1Kn 6:2, 3; 23:12, 13).

2. Jeden z „synów Baniego”, którzy razem z innymi repatriantami w r. 468 p.n.e. odpowiedzieli na apel o odprawienie cudzoziemskich żon (Ezd 10:34, 44).