ANER

1. Kananejczyk. On oraz jego bracia, Mamre Amoryta i Eszkol, byli „sprzymierzeńcami” Abrahama (Abrama) (Rdz 14:13). Występujące w tej relacji słowo „sprzymierzeńcy” jest odpowiednikiem hebrajskiego wyrażenia baʽalé werít, które dosłownie znaczy „właściciele (panowie) przymierza”. Biblia nie precyzuje, jakiego rodzaju przymierze zawarli ci trzej bracia z Abrahamem — czy chodziło o wzajemną pomoc w wypadku ataku nieprzyjaciół, czy tylko o pokojowe współistnienie. Gdy bratanek Abrahama Lot został uprowadzony do niewoli przez sprzymierzonych królów, Aner i jego bracia przyszli z pomocą Abrahamowi, który razem z 318 wyćwiczonymi sługami wyruszył w pościg ze swego obozu między wielkimi drzewami Mamre aż do Dan, ok. 200 km na pn. pn. wsch., a potem jeszcze poza Damaszek. Po zwycięstwie Abraham zrezygnował ze swej części łupu, ale dopilnował, by jego trzej sprzymierzeńcy dostali swój dział, gdyż dotrzymali zawartego przymierza (Rdz 14:24; zob. SOJUSZ).

2. Miasto na terytorium Manassesa przekazane rodzinom synów Kehata (Joz 21:26; 1Kn 6:70). Niektórzy uczeni utożsamiają je z Taanachem, o którym mowa w Jozuego 21:25 (zob. TAANACH).