SIEKIERA, TOPÓR

Narzędzie składające się z ostrza osadzonego na trzonku, służące do rąbania drewna lub ciosania kamienia, używane również jako broń.

W językach hebrajskim i greckim narzędzie to określano za pomocą kilku różnych słów. Hebrajski wyraz garzén, oznaczający w Biblii siekierę do rąbania drewna, pojawia się również w inskrypcji z Siloam jako nazwa narzędzia do wydobywania kamienia (Pwt 19:5; Iz 10:15). Według dzieła Lexicon in Veteris Testamenti Libros L. Koehlera i W. Baumgartnera (Lejda 1958, s. 650) hebrajskie słowo sagár, występujące w Psalmie 35:3, oznacza „dwusieczny topór”. A w 2 Królów 6:5, 6 wyraz barzél, który dosłownie znaczy „żelazo”, odnosi się do „żelaznej części siekiery”.

W Objawieniu 20:4 wspomniano o dziedzicach niebiańskiego Królestwa, których „stracono toporem za świadczenie o Jezusie i za mówienie o Bogu”. Ponieważ władze używały czasem topora jako narzędzia egzekucji, chodzi zapewne o to, że ludzkie czynniki rządzące uznały tych lojalnych sług Bożych za niegodnych życia.