BILGA

(„promieniejący”).

1. Naczelnik piętnastego z 24 oddziałów kapłańskich usługujących w sanktuarium po reorganizacji dokonanej przez Dawida (1Kn 24:1, 3, 14).

2. Kapłan, który w 537 r. p.n.e. powrócił do Jerozolimy z Zerubbabelem (Neh 12:1, 5, 7). W następnym pokoleniu głową jego domu patriarchalnego był Szammua (Neh 12:12, 18, 26).