SZAMMUA

(skrócona forma imienia Szemajasz: „usłyszał [wysłuchał] Jehowa”).

1. Syn Zakkura, naczelnik reprezentujący plemię Rubena jako jeden ze zwiadowców wysłanych przez Mojżesza do Ziemi Obiecanej. Wraz z dziewięcioma innymi zwiadowcami podkopywał w Izraelitach wiarę w to, że Jehowa uwolni Kanaan od ich nieprzyjaciół (Lb 13:2-4, 28, 29).

2. Jeden z synów Dawida i Batszeby, rodzony brat Salomona (2Sm 5:13, 14; 1Kn 14:3, 4). Występuje też pod imieniem Szimea (1Kn 3:5).

3. Lewita pochodzący od Jedutuna, przodek Abdy, który mieszkał w Jerozolimie po niewoli babilońskiej (Neh 11:17). W 1 Kronik 9:16 jest nazwany Szemajaszem.

4. Kapłan będący głową domu patriarchalnego Bilgi za czasów Jojakima, następcy Jeszui (Neh 12:12, 18).