BILBIL

(hebr. ʽagúr).

Przedstawiciel rodziny ptaków z rzędu wróblowatych. Bilbile to ptaki średniej wielkości, podobne do drozdów; zamieszkują Afrykę oraz pd. Azję, m.in. Palestynę. Charakteryzują się krótką szyją, krótkimi skrzydłami i długim ogonem. Co prawda w wielu przekładach hebrajskie ʽagúr oddano słowem „żuraw”, ale wzmianka Ezechiasza o ‛kwileniu’ tego ptaka nie pasuje do tubalnego trąbienia żurawia (Iz 38:14). W dziele Lexicon in Veteris Testamenti Libros (L. Koehler i W. Baumgartner, Lejda 1958, s. 679) ptaka nazwanego ʽagúr utożsamiono z bilbilem (Pycnonotus Reichenovi). Jak wyjaśnia Ludwig Koehler, hebrajskie ʽagúr określa ptaka, który ‛stroszy i jeży piórka’, a właśnie bilbil „w przerwach (między śpiewem) podnosi (...) co jakiś czas wydłużone pióra czubka” (Kleine Lichter, Zurych 1945, ss. 38, 39). W przeciwieństwie do przenikliwego klangoru żurawia śpiew bilbila ma fletowe brzmienie i jest opisywany jako ćwierkanie lub świergotanie.

W Jeremiasza 8:7 prorok najwyraźniej nawiązuje do sezonowych migracji ptaków wędrownych, ganiąc Izraelitów za to, że nie rozpoznali czasu Bożego sądu.