ELISZAMA

(„mój Bóg usłyszał [wysłuchał]”).

1. Syn Ammihuda z plemienia Efraima; dziadek Jozuego (Lb 1:10; 2:18; 1Kn 7:26, 27). Był jednym z 12 naczelników wyznaczonych przez Jehowę do pomocy Mojżeszowi i Aaronowi w spisywaniu synów Izraela zdolnych do służby wojskowej. Dowodził też wojownikami ze swego plemienia (Lb 1:1-4, 17; 2:18; 10:22). Brał udział w zbiorowym składaniu darów przez naczelników po wzniesieniu przybytku, a siódmego dnia po poświęceniu ołtarza przyniósł swój własny dar ofiarny (Lb 7:1, 2, 5, 10, 11, 48-53).

2. Syn Jekamiasza z plemienia Judy (1Kn 2:3, 41).

3. Syn Dawida urodzony w Jerozolimie. W 2 Samuela 5:15, 1 Kronik 14:5, a także w dwóch hebrajskich manuskryptach 1 Kronik 3:6 występuje jako Eliszua. Na ogół uznaje się, że właśnie forma Eliszua jest poprawna, gdyż imię Eliszama pojawia się ponownie w 1 Kronik 3:8 i łatwo mogło się przedostać do wersetu 6 na skutek pomyłki przepisywaczy. Ponieważ jednak w hebrajskim tekście masoreckim, greckiej Septuagincie, syryjskiej Peszitcie i łacińskiej Wulgacie występuje imię „Eliszama”, zachowano je w Przekładzie Nowego Świata i w innych przekładach.

4. Inny syn Dawida urodzony w Jerozolimie (2Sm 5:16; 1Kn 3:8; 14:7).

5. Kapłan za czasów króla Jehoszafata; razem z innymi Lewitami i książętami, „obchodząc wszystkie miasta Judy, nauczali wśród ludu” (2Kn 17:1, 7-9).

6. Sekretarz na dworze króla Jehojakima (Jer 36:12, 20, 21).

7. Dziadek Ismaela, zabójcy żydowskiego namiestnika Gedaliasza (2Kl 25:25; Jer 41:1-3).