NETANIASZ

(„dał Jehowa”).

1. Trzeci z czterech synów Asafa wybranych przez Dawida do muzycznej służby w sanktuarium. Stał na czele piątego z 24 oddziałów, na które podzielono muzyków (1Kn 25:1, 2, 12).

2. Lewita z grupy kapłanów, lewitów i książąt, których król Jehoszafat w trzecim roku swego panowania wysłał do miast Judy, aby uczyli lud prawa Jehowy (2Kn 17:7-9).

3. Syn Szelemiasza i ojciec Jehudiego, który w 625 r. p.n.e. odczytał królowi Jehojakimowi zwój Jeremiasza (Jer 36:14, 21, 23).

4. Syn Eliszamy, ojciec Ismaela — zabójcy namiestnika Gedaliasza (2Kl 25:23, 25; Jer 40:8, 14, 15; 41:1-18).