Wrogowie, którzy napadali na Izrael

IZRAEL był otoczony przez wrogie narody, które usiłowały zagarnąć jego dziedzictwo. Czy zdołają go pochłonąć? Dopóki pozostawał wierny Bogu, skutecznie dawał im odpór. „Sam Jehowa walczył za Izraela” (Joz 10:14).

Dobitnie dowiodły tego wydarzenia z czasów króla Jehoszafata (936-ok. 911 p.n.e.). Przeciwko Judzie wyruszyły połączone siły zbrojne Ammonitów, Moabitów i mieszkańców góry Seir. Jehoszafat błagał Jehowę: „Oto właśnie oni odpłacają nam, przychodząc, by nas wypędzić z twojej posiadłości, którą za twoją sprawą wzięliśmy w posiadanie. Boże nasz, czy nie dokonasz nad nimi sądu?” Bóg z całą pewnością zamierzał tak uczynić! Oświadczył Judejczykom: „Nie wasza jest ta bitwa, lecz Boża”. Następnie wprowadził zamieszanie w szeregi wrogów, którzy pozabijali się nawzajem (2Kn 20:1-23).

Jehowa przez kilkaset lat walczył za Izraela, ale w końcu pozwolił, by podbiły go nieprzyjacielskie narody. W r. 740 p.n.e. Asyryjczycy położyli kres królestwu dziesięcioplemiennemu, „ponieważ synowie Izraela zgrzeszyli przeciwko Jehowie” (2Kl 17:7-18). A w r. 607 p.n.e. królestwo dwuplemienne zostało za nieposłuszeństwo spustoszone przez Babilończyków (2Kl 21:10-15; 22:16, 17). Ten okres dziejów Izraela uwypukla, jak ważne jest posłuszeństwo wobec Jehowy.