CHANANI

(prawdopodobnie skrócona forma imienia Chananiasz).

1. Jeden z 14 synów Hemana. W wyniku losowania został wyznaczony do przewodzenia 18 grupie muzyków świątynnych za czasów króla Dawida (1Kn 25:4-6, 9, 25).

2. „Widzący”, inaczej wizjoner, który zganił judzkiego króla Asę za to, że zamiast polegać na Jehowie, zawarł sojusz z królem Syrii. Asa obraził się wtedy na Chananiego i wtrącił go do więzienia z dybami (2Kn 16:1-3, 7-10). Wszystko przemawia za tym, że ten Chanani był ojcem Jehu — proroka, który skarcił izraelskiego króla Baaszę oraz judzkiego króla Jehoszafata (1Kl 16:1-4, 7; 2Kn 19:2, 3; 20:34).

3. Kapłan z „synów Immera” wymieniony wśród tych, którzy na wezwanie Ezdrasza odprawili cudzoziemskie żony (Ezd 2:36, 37; 10:10, 11, 20, 44).

4. Brat Nehemiasza. Wraz z innymi mężami z Judy przybył do Suzy i poinformował Nehemiasza o stanie murów Jerozolimy (Neh 1:2, 3). Kiedy zostały odbudowane, Nehemiasz powierzył Chananiemu wespół z Chananiaszem nadzór nad tym miastem (Neh 7:1, 2).

5. Mężczyzna z plemienia Lewiego, kapłan i muzyk, który wziął udział w pochodzie urządzonym przez Nehemiasza z okazji poświęcenia murów jerozolimskich (Neh 12:31-36).