JAFIA

(1, 2: „niech [Bóg] zajaśnieje; [Bóg] zajaśniał”)

1. Król Lachisz, który przystąpił do koalicji razem z czterema innymi królami amoryckimi, żeby ukarać Gibeon za zawarcie pokoju z Izraelitami (Joz 10:3-5). Kiedy Gibeonici poprosili o pomoc, z Gilgal wyruszyły im na ratunek wojska Jozuego. Podczas stoczonej wtedy bitwy Izraelici uwięzili Jafię i sprzymierzonych z nim królów w jaskini pod Makkedą. Później ich zabili, a ich ciała powiesili na palach. O zachodzie słońca wrzucili je do jaskini, w której ci królowie wcześniej się ukryli (Joz 10:6-27).

2. Syn Dawida urodzony w Jerozolimie (2Sm 5:14, 15; 1Kn 3:7; 14:6).

3. Miejsce na granicy plemienia Zebulona (Joz 19:10, 12). Jest identyfikowane ze współczesną miejscowością Jafa (Jafia), leżącą niecałe 3 km na pd. zach. od Nazaretu.