JOACH

(„Jehowa jest bratem [towarzyszem]”).

1. Trzeci syn Obed-Edoma, jeden z Lewitów będących odźwiernymi, którym za panowania Dawida powierzono trzymanie warty przy magazynach (1Kn 26:1, 4, 12-15).

2. Lewita pochodzący od Gerszoma (Gerszona), syn Zimmy (1Kn 6:1, 19b-21). Najprawdopodobniej ten właśnie Joach wraz z synem pomagał w oczyszczaniu świątyni zgodnie z rozkazem, który Ezechiasz wydał w początkowym okresie swego panowania (2Kn 29:1, 3, 12, 16).

3. Jeden z trzech przedstawicieli króla Ezechiasza, którzy na jego polecenie mieli wysłuchać rabszaka, posła asyryjskiego, lecz nie odpowiadać na jego zarzuty i przechwałki. Poprosili go jednak, żeby ze względu na ludzi słuchających ich na murze nie rozmawiał z nimi po żydowsku, lecz w znanym im języku syryjskim. Potem, mając rozdarte szaty, przekazali jego groźby Ezechiaszowi (2Kl 18:18, 26, 36, 37; Iz 36:3, 11, 21, 22). W tekście hebrajskim określenie „kronikarz” można odnieść zarówno do Joacha, jak i do jego ojca, Asafa, choć najprawdopodobniej chodzi o tego pierwszego, gdyż podano także stanowiska obu jego towarzyszy.

4. Kronikarz, za pośrednictwem którego król Jozjasz przekazał robotnikom pieniądze na remont świątyni; syn Joachaza (2Kn 34:8-11).