KRONIKARZ

Wysoki urzędnik na dworze królewskim w Izraelu. Tytuł „kronikarz” jest odpowiednikiem pewnej formy hebrajskiego wyrazu zachár („pamiętać; wspomnieć”), która dosłownie znaczy „przypominający” (2Sm 8:16, przyp. w NW). W Biblii nie opisano zakresu obowiązków tego urzędnika, ale najprawdopodobniej był oficjalnym kronikarzem królestwa, informował władcę o sytuacji w kraju, przypominał mu o istotnych sprawach wymagających jego uwagi oraz służył mu radą.

W pewnych sytuacjach kronikarz mógł reprezentować króla w sprawach wagi państwowej. Joach, syn Asafa, był jednym z trzech urzędników króla Ezechiasza, którzy wyszli rozmawiać z asyryjskim rabszakiem, wygrażającym Jerozolimie (2Kl 18:18, 37). Inny kronikarz, Joach, syn Joachaza, odegrał ważną rolę podczas remontu świątyni (2Kn 34:8). Wymieniono także kronikarza, który usługiwał na dworach królów Dawida i Salomona (2Sm 8:16; 20:24; 1Kl 4:3; zob. PISARZ MIEJSKI).