SZELOMIT

(od rdzenia oznaczającego: „pokój”).

1. Córka Dibriego z plemienia Dana, której syn (spłodzony przez Egipcjanina) został na pustkowiu skazany na śmierć za lżenie imienia Jehowy (Kpł 24:10-14, 23).

2. Lewita z rodu Kehata, z rodziny Icchara, nazywany też Szelomotem (1Kn 23:12, 18; 24:22).

3. Lewita będący potomkiem Eliezera, syna Mojżesza, znany także jako Szelomot (1Kn 26:25-28).

4. Syn króla judzkiego Rechoboama i jego ulubionej żony Maaki, brat króla Abijasza (2Kn 11:20-23; 12:16).

5. Córka namiestnika Zerubbabela (1Kn 3:19).

6. Syn Josifiasza będący głową domu patriarchalnego Baniego. Szelomit wraz z grupą 160 mężczyzn przybył do Jerozolimy z Ezdraszem (Ezd 8:1, 10).