SZELOMOT

(od rdzenia oznaczającego: „pokój”).

1. Głowa domu patriarchalnego spośród potomków Gerszona, syna Lewiego (1Kn 23:6, 7, 9).

2. Lewita z rodu Kehatytów, z rodziny Icchara; znany również pod imieniem Szelomit (1Kn 23:12, 18; 24:22).

3. Lewita, potomek Mojżesza poprzez jego syna Eliezera. Dawid poruczył Szelomotowi i jego braciom pieczę nad „skarbami rzeczy uświęconych”, w tym nad uświęconymi łupami wojennymi, zdobytymi przez Izraelitów (1Kn 26:25-28). Jego także nazywano Szelomitem.