SZESZBACCAR

Człowiek wyznaczony przez króla Cyrusa na naczelnika pierwszej grupy wygnańców powracających z Babilonu. Szeszbaccar zabrał ze sobą złote i srebrne naczynia, zrabowane niegdyś ze świątyni przez Nebukadneccara. Po przybyciu do Jerozolimy położył fundamenty drugiej świątyni (Ezd 1:7-11; 5:14-16).

Nie ma zgodności co do tego, czy Szeszbaccar i namiestnik Zerubbabel to ta sama osoba. Ze względu na podobieństwo imion oraz na fakt, że w niektórych przekładach w Ezdrasza 1:8 (Bp, BT, Bw) przypisano mu tytuł „księcia judzkiego”, bywa utożsamiany z Szenaccarem, synem króla Jehojachina, wymienionym w 1 Kronik 3:18. Teoria ta nie ma jednak mocnych podstaw, gdyż podobieństwo imion nie jest szczególnie duże, a Zerubbabelowi, jako wnukowi Jehojachina, tytuł „księcia” [„naczelnika”, NŚ] Judy przysługiwał równie dobrze, jak synowi króla.

Niektórzy współcześni uczeni uważają, że Szeszbaccar i Zerubbabel to dwie różne osoby. Twierdzą, iż Cyrus najpierw ustanowił namiestnikiem Szeszbaccara, a potem za czasów Dariusza jego następcą został Zerubbabel i dlatego to jemu przypisano budowę świątyni.

Bardziej prawdopodobne wydaje się jednak, że Szeszbaccar i Zerubbabel to ta sama osoba, z czym zgadza się większość uczonych i opracowań biblijnych. Warto zwrócić uwagę na następujące sprawy: to, co przypisano Szeszbaccarowi w dwóch miejscach, gdzie wymieniono jego imię, w innych fragmentach przypisano Zerubbabelowi. W odniesieniu do obu użyto tytułu „namiestnik” (Ezd 1:11; 2:1, 2; 5:2, 14, 16; Ag 1:1, 14; 2:2, 21; Za 4:9). Zerubbabela uważa się za przywódcę powracających wygnańców, natomiast imię „Szeszbaccar” nawet nie występuje w ich spisie (Ezd 2:2; 3:1, 2).

„Szeszbaccar” to prawdopodobnie oficjalne imię babilońskie nadane Zerubbabelowi; również Daniel i inni otrzymali nowe imiona (Dn 1:7). „Szeszbaccar” wygląda na znacznie bardziej chaldejskie imię niż „Zerubabbel”. W Ezdrasza 5:14-16 zacytowano list urzędowy, a w 1 rozdz. Ezdrasza dekret Cyrusa i być może dlatego użyto tam oficjalnego imienia.