TABERA

(od rdzenia oznaczającego: „płonąć” [„pożoga; pożar”]).

Izraelskie obozowisko na pustkowiu Synaj. Dokładna lokalizacja nie jest znana. Ponieważ Izraelici zaczęli tam narzekać, Bóg zesłał ogień, który pochłonął pewnych ludzi na skraju obozu. Ale gdy Mojżesz zwrócił się do Jehowy z błaganiem, ogień zgasł. Zdarzenie to dało początek nazwie Tabera (Lb 11:1-3; Pwt 9:22).