ZEBADIASZ

(„oby Jehowa obdarzył”).

1. Beniaminita, syn lub dalszy potomek Berii (1Kn 8:1, 15, 16).

2. Beniaminita, syn lub dalszy potomek Elpaala (1Kn 8:1, 17, 18).

3. Wojownik, który przyłączył się do Dawida w Ciklag; Beniaminita, syn Jerochama z Gedoru (1Kn 12:1, 2, 7).

4. Bratanek Joaba, dowódca oddziału pełniącego służbę w czwartym miesiącu. W tym samym miejscu wspomniano o jego ojcu, Asahelu, a o Zebadiaszu powiedziano, że ‛był po nim’. Może to oznaczać, iż objął dowództwo po tragicznej śmierci ojca (2Sm 2:23). A jeśli miesięczne zmiany wprowadzono później, Zebadiasz mógł stać na czele oddziału nazwanego od imienia Asahela (1Kn 27:1, 7; zob. ASAHEL 1).

5. Odźwierny wymieniony w związku ze zorganizowaniem przez Dawida służby Lewitów; syn Meszelemiasza, Korachita (1Kn 26:1, 2).

6. Jeden z Lewitów, których król Jehoszafat wysłał w trzecim roku swych rządów (934 p.n.e.), by nauczali prawa Jehowy w miastach Judy (2Kn 17:7-9).

7. Wódz domu Judy, syn Ismaela; jeden z mężczyzn, którym król Jehoszafat powierzył prowadzenie spraw sądowych (2Kn 19:8-11).

8. Głowa domu patriarchalnego Szefatiasza, syn Michaela; stanął na czele 80 mężczyzn z tego domu, którzy w 468 r. p.n.e. wrócili z Ezdraszem do Jerozolimy (Ezd 8:1, 8).

9. Jeden z kapłanów z domu Immera zachęconych przez Ezdrasza do rozwiązania małżeństw z cudzoziemkami (Ezd 10:19, 20).