Jaki jest sens tego przysłowia?

JAK przyjemnie obcuje się z kimś, o kim wiadomo, że jest uczciwy! Obecnie rzadko się spotyka takich ludzi, zwłaszcza w świecie interesów. Jehowa oświadczył swemu ludowi, Izraelowi, że jest przeciwny oszukiwaniu na wadze i na miarach, między innymi posługiwaniu się dwoma rodzajami odważników: jednymi przy kupnie, drugimi przy sprzedaży (Mich. 6:10, 11; Prz. 20:10). Przykład zakłamania i nieuczciwości, których Jehowa nienawidzi, znajduje się w Księdze Przysłów 20:14: „‛Złe to jest, złe!’ — powiada kupujący i odchodzi w swoją stronę. Potem dopiero chełpi się sobą”. — NW.

Przy transakcjach handlowych nabywca powszechnym zwyczajem „wybrzydza”, to znaczy wyszukuje usterki i stara się obniżyć wartość artykułu, który chce kupić, żeby skłonić sprzedawcę do obniżenia ceny. Oczywiście sprzedający często też przesadnie zachwala wartość zbywanego przedmiotu, i ukrywa jego ewentualne wady. Potem kupujący, zdobywszy dany towar po cenie jego zdaniem znacznie niższej od rzeczywistej wartości, chełpi się przed innymi, jakiego targu dobił. Jest nawet gotów opowiadać, jakimi kłamstwami to osiągnął. Sprzedawca nierzadko postępuje tak samo. O ileż lepiej byłoby jednak uczciwie wycenić to, co się sprzedaje, nie zatajając usterek! I jak to dobrze, gdy kupujący jest również uczciwy, gdy nie doszukuje się domniemanych, prawdopodobnych wad z zamiarem obniżenia ceny!

Nieuczciwość tego rodzaju może się stać nawykiem, wejść w zwyczaj u człowieka pracującego w handlu; wtedy zaczyna się usprawiedliwiać argumentem, że gdyby tak nie postępował, musiałby zwinąć interes. Jest jednak wśród Świadków Jehowy wielu przedsiębiorców, którzy potwierdzają zasadę, że można być uczciwym nawet w na wskroś zepsutym świecie interesów i utrzymać się na powierzchni. Niektórzy przed poznaniem prawdy sprzedawali w swoich restauracjach lub sklepach spożywczych wyroby tytoniowe. Zaprzestali jednak tego, gdy się dowiedzieli, jak wielką szkodę wyrządzają swoim bliźnim, handlując tytoniem; potwierdziło się bowiem w końcu, że tytoń jest bardzo niebezpiecznym narkotykiem. Niektórzy obserwatorzy pesymistycznie przepowiadali im, że ich interesy mocno na tym ucierpią. Niekiedy obroty początkowo spadały, ale potem zaczynały wzrastać do tego stopnia, że dochody nieraz przekroczyły pułap osiągany wtedy, gdy sprzedawano tytoń. Znany jest taki wypadek, dotyczący właściciela szeregu sklepów z artykułami spożywczymi.

Bóg oczywiście widzi człowieka uczciwego i darzy go łaską; dużo ludzi w świecie podobnie ceni rzetelność i woli mieć do czynienia z osobą sumienną. Kiedy pewien sklepikarz w Portugalii stał się Świadkiem Jehowy, wziął sobie do serca przysłowie, które powiada: „Dwojakie odważniki są wstrętne dla Jehowy, a para oszukańczych szal to rzecz niedobra” (Prz. 20:23, NW). Niektórzy byli zaskoczeni, gdy jego obroty poważnie wzrosły. Z jakiej racji? Otóż, jak zauważył pewien obserwator, „każdy w tej okolicy mówi, że on nie oszuka i nie okradnie jak inni kupcy, bo jest teraz Świadkiem Jehowy, a to są uczciwi ludzie”.

Niezależnie jednak od tego, czy na uczciwości ktoś finansowo straci, czy zyska — stosujący dobrą radę z Księgi Przysłów o uczciwości osiągnie spokój umysłu, czyste sumienie i szczęście wraz z uśmiechem Jehowy Boga w dowód uznania.