Czy można być niezależnym od Boga?

„CHCIAŁBYM wreszcie naprawdę coś przeżyć”. „Mam już dość ciągłego pouczania mnie, co trzeba robić!” „Dajcie mi święty spokój!” Tego rodzaju wypowiedzi bywają przejawem ducha niezależności. Niekiedy można je usłyszeć nawet z ust chrześcijan.

Jak takim osobom udziela się duch niezależności, i to nawet niezależności od Boga? Zaczyna się to najczęściej od przyswojenia sobie spaczonego poglądu na wymagania Jehowy (Ps. 73:2, 13, 14). Zamiast w prawach Bożych widzieć ochronę umożliwiającą radowanie się życiem, traktują je jako zbyteczne ograniczenia. Dają się urzec mamidłom bezbożnego świata i zaczynają mniemać, że pozbawia się ich pewnych przyjemności. A co ty o tym myślisz? Jak się zapatrujesz na niezależność od Boga?

PROBLEM ODWIECZNY

Chęć uniezależnienia się od Boga to nic nowego. Jest niemal tak stara, jak ludzkość. Duch niezależności pochodzi od Szatana Diabła, który podsunął pierwszej kobiecie myśl, że będzie szczęśliwsza, gdy odrzuci przewodnictwo swego Stwórcy. Ewa uwierzyła w to, że postępując niezależnie będzie mogła korzystać z wielu atrakcji i przyjemności, których Bóg rzekomo jej odmawiał (Rodz. 3:1-5; Obj. 12:9).

Zaślepiona świeżo wznieconym samolubnym pragnieniem jęła nalegać na męża, by się przyłączył do buntu. Adam też postanowił uniezależnić się od Boga. Co z tego wynikło? W miejsce szczęścia przyszły zgryzoty. Udziałem nie tylko Adama i Ewy, ale też całego ich potomstwa stały się grzech, hańba, choroby, cierpienia i śmierć (Rodz. 3:6, 16-19; Rzym. 5:12).

Biblia donosi o aniołach, którzy również wybrali niezależność od Boga i podjęli niedozwolone dla nich stosunki z ‛urodziwymi córkami ludzkimi’. Czy dało im to prawdziwe zadowolenie? Wręcz przeciwnie. Pociągnęło za sobą tak rażącą niemoralność i przemoc, że Jehowa postanowił zniszczyć ówczesny świat bezbożników. Aniołowie, którzy sięgnęli po niezależność, stali się demonami i do dziś rozniecają w ludziach tego samego zgubnego ducha buntu (Rodz. 6:1-7, 11; Efez. 2:2; Judy 6-12).

POTRZEBA KIEROWNICTWA BOŻEGO

Powyższe fakty ułatwiają nam zrozumienie pewnej podstawowej prawdy: Kto chce zaznawać w życiu powodzenia i radości, ten musi się zdać na kierownictwo Boże. Między innymi dlatego w Biblii napisano: „Dobrze wiem, Jehowo, że nie do ziemskiego człowieka należy jego droga. Do człowieka, który idzie, nie należy nawet kierowanie swoim krokiem” (Jer. 10:23).a Starożytny mędrzec Salomon zdawał sobie sprawę z niebezpieczeństwa, na jakie naraża się człowiek, który pragnie ustalać własne mierniki i żyć niezależnie, bez kierownictwa Bożego; napisał bowiem: „Niejedna droga zda się człowiekowi prosta, lecz w końcu prowadzi do śmierci” (Prz. 14:12, Biblia warszawska).

Unaocznijmy to dwoma przykładami. Jak bezpieczne byłoby podróżowanie samolotem, gdyby wszyscy piloci linii pasażerskich lekceważyli instrukcje podawane z lotniska i według własnego widzimisię chcieli lądować w dowolnym miejscu i o dowolnej porze? A jaki dom by powstał, gdyby brygada budowlana wyrzuciła projekt i każdy wykonałby swoje roboty według własnego pomysłu? Wiadomo, że jeśli w jakiejś społeczności ma panować porządek, to musi się ona trzymać pewnych prawideł.

Nikt nie zdoła udzielić ludziom lepszych wskazówek niż ich Stwórca — Jehowa Bóg. Tylko On, a nie człowiek będący Jego dziełem, ma bezwzględne prawo do ustalania mierników, których powinny przestrzegać Jego rozumne stworzenia. Jehowa zna nasze ograniczenia i dokładnie wie, w którym momencie szczęście może się przerodzić w zgryzotę (Dzieje 17:26, 27). Ile to już razy praktyka życiowa dowiodła, że postępowanie zgodne z wolą Bożą wychodzi na dobre! Naprawdę jest dla nas najlepsze.

Wcale też nie musimy zgadywać, jakie są mierniki Jehowy, ponieważ życzliwie informuje nas On w swoim Słowie, Biblii: „Ta księga prawa niech nie schodzi z twych ust; będziesz ją półgłosem czytać dniem i nocą, abyś mógł zadbać o wprowadzenie w czyn wszystkiego, co w niej napisane, gdyż wtedy osiągniesz na swej drodze powodzenie i wtedy będziesz działał mądrze” (Joz. 1:8). Ze słów apostoła Pawła zanotowanych w Liście 2 do Tymoteusza 3:16, 17 wynika, jak rozległy zasięg mają zasady Boże: „Całe Pismo jest natchnione przez Boga i użyteczne w nauczaniu, upominaniu, prostowaniu rzeczy, karceniu w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był w pełni przygotowany, całkowicie wyposażony do wszelkiego dzieła dobrego”.

Jehowa zachęca nas, byśmy wypróbowali Jego mierniki i przekonali się, „co jest dobrą i przyjemną, i doskonałą wolą Boga” (Rzym. 12:2). Aby to jednak czynić we właściwy sposób, trzeba wnikliwie studiować Biblię. Czy robimy to od niedawna, czy od dziesiątków lat, powinniśmy dążyć do zdobycia dokładnej wiedzy oraz do gruntownego zrozumienia woli Bożej. Jeżeli zaniechamy ćwiczenia swych władz poznawczych i nie będziemy ich używać, zatrze się nam wyraźny obraz wytycznych Jehowy (Hebr. 5:14).

Lekceważenie Bożych norm postępowania jest równoznaczne ze ściąganiem na siebie nieszczęścia. Zbyt wiele trudności ma do pokonania człowiek, żeby mógł liczyć na powodzenie, gdy polega wyłącznie na własnym rozumie. Przede wszystkim musimy się opierać wyrafinowanemu wpływowi Szatana i demonów, przebywających w dziedzinie nadludzkiej (1 Jana 5:19; Obj. 12:12). Mamy też do czynienia z widzialnym, ludzkim systemem rzeczy, owładniętym duchem nieposłuszeństwa i skrajnego egoizmu (Efez. 2:2; 1 Jana 2:15-17). I oczywiście trzeba też walczyć z wrodzoną niedoskonałością i zwodniczymi skłonnościami serca (Ps. 51:5-7, Bw; Jer. 17:9, 10). Toteż odrzucenie przewodnictwa Jehowy śmiało można przyrównać do prowadzenia samochodu pozbawionego kierownicy.

Jezus Chrystus dał najlepszy przykład uznawania zwierzchnictwa Bożego. Chociaż był doskonały, powiedział o sobie: „Syn nie może niczego podejmować z własnej inicjatywy, lecz tylko to, co widzi, że czyni Ojciec” (Jana 5:19). Jezus nie żył tak, jak mu się podobało. Przy innej okazji rzekł: „Nic od siebie samego nie czynię i nie mówię, ale tylko to, czego mnie mój Ojciec nauczył! Ten, który mnie posłał, jest ze mną! On mnie nie pozostawił samego, albowiem zawsze czynię to, w czym On ma upodobanie!” (Jana 8:28, 29, Brandstaetter). Czy chcesz postępować według tych samych mierników, których trzymał się Jezus Chrystus? (1 Piotra 2:21).

DLACZEGO WARTO SIĘ PODPORZĄDKOWAĆ BOGU

Jehowa jest „szczęśliwym Bogiem” (1 Tym. 1:11). Nie chce nas pozbawiać zdrowych przyjemności, rozrywek ani szczęścia. Zastanów się przez chwilę nad dobitnymi słowami Pawła z Listu do Rzymian 1:28-32. Wynika z nich, iż niezależność od Boga zawsze okazuje się fatalna w skutkach; czytamy:

„A ponieważ nie uważali za słuszne uznać Boga, wydał ich On na pastwę zdeprawowanego rozumu. W rezultacie łamią wszystkie zasady właściwego postępowania. Są pełni wszelkiego rodzaju niesprawiedliwości, błazeństwa, chciwości i złośliwości; są kłębowiskiem zawiści, mordu, rywalizacji, podstępu i zdrady; rozsiewają pogłoski, wywołują skandale, nienawidzą Boga, są zuchwali, wyniośli, chełpliwi; wymyślają coraz to nowe błazeństwa, nie dochowują lojalności rodzicom, wyzuci z sumienia, nie dotrzymują zobowiązań; bez naturalnych uczuć i bezlitośni. Dobrze znają sprawiedliwe orzeczenie Boże, że ci, którzy tak czynią, zasługują na śmierć, a mimo to trwają w tym; co więcej, odnoszą się z podziwem do takich praktyk” (New English Bible).

Tych zaś, którzy są gotowi przestrzegać mierników Bożych, zachęcono do wyzbycia się starej osobowości z charakterystycznym dla niej duchem samostanowienia, a zastąpienia jej nową, ukształtowaną na wzór Chrystusowej. Cechuje ją między innymi życzliwość, serdeczne współczucie i ochocze przebaczanie (Efez. 4:20-32). Poza tym wydaje ona owoce świętego ducha Bożego: „miłość, radość, pokój, wielkoduszność, życzliwość, dobroć, wiarę, łagodność, panowanie nad sobą” (Gal. 5:22, 23).

Przyjrzawszy się lepiej obu tym postawom, zastanów się teraz, czytelniku, nad swoją. Jakim człowiekiem jesteś ty sam? I którą z tych dwu osobowości wolałbyś widzieć u ludzi, z którymi obcujesz?

Co więcej, Biblia mówi, że w najbliższej przyszłości wszystkich bezbożnych dosięgnie zagłada z rąk Boga (2 Piotra 3:7; 2 Tes. 1:7-9). Jezus Chrystus przepowiedział, że tuż przed oczyszczeniem ziemi przez Jehowę obojętność ludzi wobec mierników Bożych będzie tak samo powszechna, jak za dni Noego (Łuk. 17:26-30). Dlatego musimy koniecznie w pełni doceniać wartość wytycznych, które ustalił Bóg. Jest to dzisiaj równie potrzebne do ocalenia, jak było nieodzowne za czasów Noego.

A zatem niezależność od Boga nie prowadzi do prawdziwego szczęścia; można je osiągnąć tylko przez spełnianie Jego woli. Podporządkowanie się kierownictwu Jehowy zostanie nagrodzone życiem wiecznym na ziemi, którą zamieszkają ludzie wykazujący taką osobowość, jaką miał Chrystus (Ps. 37:27-29).

[Przypis]

[Ilustracja na stronie 4]

Jaki dom by powstał, gdyby budowniczowie nie trzymali się projektu, tylko budowali każdy po swojemu?

[Ilustracja na stronie 5]

Wolno ci jeździć samochodem, ale dla własnego bezpieczeństwa musisz go prowadzić zgodnie z obowiązującymi przepisami