Świadectwo świetności Salomona

ZGODNIE z chronologią biblijną król Salomon panował nad Izraelem od 1037 do 998 roku p.n.e. Rzecz ciekawa, profesor Yohanan Aharoni wykazuje w książce The Archaeology of the Land of Israel (Archeologia ziemi Izraela), że „około roku 1000 p.n.e.” nastąpił niezwykły rozkwit cywilizacji izraelskiej.

Autor podaje jako przykład masywne mury obronne z potężnych kamieni, „wyciosanych w podłużne bloki i precyzyjnie dopasowanych”. W sąsiednich krajach mury wokół miast „budowano [częściowo] z cegieł i drewna”.

Co więcej, miasta odbudowane w czasach Salomona noszą ślady dokładnego planowania; budynki stały w równych rzędach wzdłuż starannie wytyczonych ulic. Aharoni opisuje ruiny „czterech miast judzkich wzniesionych według tego samego wzorcowego projektu: (...) Beer Szeby, Tell Beit Mirsim, Bet-Szemesz i Mispy”. Stanowią one ogromny kontrast z innym wielkim ośrodkiem cywilizacji, jakim było dawne Ur w Mezopotamii! Sir Leonard Woolley napisał o nim: „Żadnych prób przestrzennego rozplanowania miasta (...) Nie brukowane i często ślepe ulice (...) tworzyły labirynt, w którym łatwo było zabłądzić”.

Aharoni zwraca też uwagę na ulepszony sprzęt domowy pochodzący mniej więcej z okresu panowania Salomona. „O przemianach w kulturze materialnej (...) świadczą nie tylko przedmioty zbytku, ale przede wszystkim ceramika (...) Zadziwiająco poprawiła się jakość wyrobów garncarskich i metody ich wypalania (...) Nagle pojawiły się najrozmaitsze rodzaje naczyń”.

Najchlubniejszym świadectwem świetności panowania Salomona była wspaniała świątynia, pałac oraz inne budowle królewskie w Jeruzalem. Do upiększenia owych gmachów zużyto nieprzebrane ilości złota (1 Królów 7:47-51; 10:14-22). W pięć lat po śmierci Salomona faraon Szyszak ograbił miasto z tych skarbów (1 Królów 14:25, 26).

Zarówno w Egipcie, jak i w Palestynie archeolodzy odkryli inskrypcje, które potwierdzają zwycięstwo Szyszaka nad Izraelem. Wielu historyków przyznaje, że łupy z Jeruzalem pozwoliły mu postawić na nogi gospodarkę własnego kraju oraz znacznie rozbudować jedną ze świątyń, na której murach uwiecznił swoje zwycięstwo, co widać na tej stronicy. Wkrótce potem zmarł, a jego syn ofiarował świątyniom egipskim 200 ton złota i srebra, jak donosi inna inskrypcja. Nie ma w niej wzmianki, skąd wzięły się te bogactwa, niemniej archeolog Alan Millard w książce Treasures From Bible Times (Skarby z czasów biblijnych) wyraża pogląd, iż „znaczną ich część stanowiło złoto, które Szyszak zrabował ze świątyni i pałacu Salomona w Jeruzalem”.

Nic więc dziwnego, że nawet źródła ateistyczne uznają świetność rządów Salomona! W Wielkiej Encyklopedii Radzieckiej pod hasłem „Salomon” wyjaśniono, że był to „władca królestwa izraelsko-judzkiego”, które za jego panowania przeżywało ‛swój rozkwit’.