Absolwenci szkoły Gilead zaczynają uszczęśliwiające życie
„JAKŻE radosnym wydarzeniem jest zakończenie nauki przez 90 klasę szkoły Gilead!” Tymi słowami Karl F. Klein z Ciała Kierowniczego, przewodniczący zgromadzenia, rozpoczął uroczysty program. Nawiązując do początków Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead, dodał: „Kto by pomyślał w roku 1943, gdy szkołę opuszczali pierwsi absolwenci, że spotkamy się jeszcze po 48 latach i że naukę ukończy wtedy kolejna klasa — już dziewięćdziesiąta!”
A jednak 3 marca 1991 roku, w dniu niezwykle ciepłym jak na tę porę roku, w Sali Zgromadzeń w New Jersey, odgrodzonej rzeką od Nowego Jorku, ponad 4000 zaproszonych gości i członków rodziny Betel zebrało się na uroczystości rozdania dyplomów nowym misjonarzom. Przed przystąpieniem do swoich zadań absolwenci mieli otrzymać szereg pożegnalnych wskazówek.
Program zaczęto pieśnią. Wszystkich obecnych głęboko wzruszyła modlitwa, którą zaraz potem skierował do Boga 97-letni rektor szkoły Gilead — Frederick W. Franz. Po wstępnych uwagach przewodniczącego absolwenci oraz wszyscy obecni z zainteresowaniem wysłuchali kilku krótkich, praktycznych przemówień.
Pierwsze wygłosił Max H. Larson, członek Komitetu Drukarni. Miało ono tytuł „Współpracownicy Jehowy”. Po zwróceniu uwagi na arkę, w której ocalał Noe i jego najbliżsi, mówca rzekł: ‛Jehowa zgromadza dziś wielomilionową, ogólnoświatową rodzinę i zamierza ją przeprowadzić przez wielki ucisk’. Jak? We współczesnej arce — w raju duchowym! ‛Udacie się w różne strony świata’, przypomniał, ‛gdzie będziecie współpracować z Jehową przy budowie współczesnej arki’. Wybiegając myślą w przyszłość, powiedział: ‛Będzie to od was wymagało pracy. Będzie wymagało cierpliwości. Napotkacie przeszkody. Wtedy przydadzą się wam umiejętności nabyte na kursie’.
Daniel Sydlik z Ciała Kierowniczego odwiedził ostatnio wieloletnich misjonarzy w Japonii i w Kostaryce. Rozwijając temat: „Idziecie drogą, która uszczęśliwia”, podzielił się pomocnymi wskazówkami, które zebrał od tych owocnie pracujących sług Bożych. Na przykład pewna siostra przekazała kilka rad otrzymanych od matki: ‛Pokochaj pracę polową. Zaprzyjaźnij się z ludźmi. Dziel swoje życie z drugimi — to cię uszczęśliwi’. Inna powiedziała: ‛Z biegiem lat zdałyśmy sobie sprawę, że gdy nie oczekujemy od innych zbyt wiele, nie tak prędko spotka nas rozczarowanie. Tym bardziej ceni się wtedy każdy przejaw troskliwości i życzliwości’. Korzystanie z takich praktycznych sugestii z pewnością pomoże absolwentom skutecznie pełnić służbę misjonarską.
„Bądźcie wielkoduszni wobec wszystkich” — czytamy w Liście 1 do Tesaloniczan 5:14. Leon Weaver z Komitetu Działu Służby omówił ten werset w punkcie programu zatytułowanym: „Bądźcie cierpliwi we wszystkich swych poczynaniach”. Ale komu mamy okazywać cierpliwość? Mówca wyjaśnił: ‛Ludziom spotkanym w służbie polowej. Braciom i siostrom w nowym zborze. Współpracownikom. Braciom w oddziale. Współmałżonkowi. Samym sobie’. Dlaczego zawsze mamy być cierpliwi? ‛Bracia i siostry’, ciągnął mówca, ‛cierpliwość zmniejsza napięcia i usuwa obawy. Cierpliwość przyczynia się do pokoju. Cierpliwość podtrzymuje nadzieję. Cierpliwość pomaga zachować radość w służbie’.
Z kolei wystąpił Albert D. Schroeder, członek Ciała Kierowniczego i jeden z pierwszych wykładowców szkoły Gilead. Jego przemówienie miało tytuł: „Idźcie za naszym wzorodawcą — Jezusem Chrystusem” i było oparte na rozdziale 2 Listu do Filipian. W wersecie 5 czytamy: „Zachowujcie u siebie takie usposobienie [„Tak myślcie”, przypis], jakie było też u Chrystusa Jezusa”. ‛To wskazuje’, wyjaśnił brat Schroeder, ‛że mamy myśleć w sposób zrównoważony, tak jak Jezus’. Przeszedłszy do wersetu szóstego przeprowadził interesujące rozumowanie: Paweł najpierw wykazuje, iż sposób myślenia Jezusa był zrównoważony (wersety 6 do 8), a potem krótko nakreśla, jak Jehowa wynagrodził go za posłuszeństwo (wersety 9 do 11). Mówca zakończył: ‛Głoszenie o Panu Jezusie Chrystusie i pomaganie innym w przyswojeniu sobie jego usposobienia to jeden z przywilejów, które nam udostępniono’.
A co na pożegnanie powiedzą swoim studentom wykładowcy? Jack D. Redford przedstawił temat: „Czuwać będzie nad tobą umiejętność myślenia” (Przysłów 2:10, 11). ‛Gdy stąd wyjedziesz’, wyjaśniał, ‛twoje szczęście nie będzie zależało od tego, kim jesteś i co posiadasz, ani nawet od tego, że ukończyłeś szkołę Gilead. Będzie zależało od tego, jak myślisz. Jeśli wyćwiczysz umiejętność myślenia i zrobisz użytek z wiedzy, będziesz szczęśliwy’. Tłumaczył, jak ważna jest ta umiejętność: ‛Różnica między czynem właściwym a niewłaściwym sprowadza się do myśli. To, o czym myślisz, decyduje o tym, co zrobisz’. J. D. Redford zakończył zachętą: ‛Na świecie jest wiele ludzi bardzo inteligentnych, którzy słabo myślą, i wiele osób o przeciętnej inteligencji, które nabyły wprawy w myśleniu. Rozwijajcie tę umiejętność. Postanówcie sobie korzystać z umysłu. Róbcie użytek z wiedzy. Pokonujcie trudności. Współpracujcie z ludźmi. Uznawajcie władze. Pracujcie owocnie. Wytrwale spełniajcie zlecone wam zadanie’.
Ulysses V. Glass, sekretarz szkoły, obrał temat: „Jehowa podtrzymuje naszą rękę”, oparty na Psalmie 37:23, 24. ‛Muszę pochwalić tę klasę za pilność w nauce’ — oznajmił. Przypomniał o pomocach, którymi Jehowa wspierał studentów: o Słowie Bożym, o niewolniku wiernym i rozumnym, wyjaśniającym pod kierownictwem Jezusa znaczenie Biblii i pomagającym ją zrozumieć, a także o publikacjach, zebraniach i zgromadzeniach. ‛Korzystaliście z nich w trakcie nauki’, kontynuował, ‛i są one jak duchowy kij i duchowa laska. Potrzebujemy ich jako duchowej podpory, aby z przekonaniem przekazywać drugim Słowo Boże’. Na koniec udzielił absolwentom rady: ‛Jeśli wasze serca są przepełnione miłością do ludzi, ich szczere serca na to zareagują. Będziecie mieć powodzenie w służbie i poznacie, że Jehowa podtrzymuje waszą rękę’.
Program przedpołudniowy zakończył Carey W. Barber, członek Ciała Kierowniczego. Wygłosił przemówienie: „Wchodźcie przez wąskie drzwi”. Nawiązując do Ewangelii według Łukasza 13:23, 24, powiedział: ‛Wielu chciałoby się cieszyć błogosławieństwami życia, ale bardzo nieliczni są gotowi na tyle wytężyć swe siły, by go dostąpić’. A my? ‛Dobrze jest spytać samego siebie: „Jak ja osobiście zapatruję się na wąskie drzwi?”’ Ci, którym nie udaje się przez nie wejść, odpadają nie dlatego, że to jest niemożliwe, ale tylko dlatego, że nie chcą się wysilać. ‛Jehowa nie wymaga od nas zbyt wiele’, wyjaśnił mówca, a na koniec zachęcił: ‛Korzystajmy z pomocy Jehowy i wytężajmy swe siły, by się przecisnąć przez wąskie drzwi do nowego świata, gdzie ku Jego wiecznej chwale będzie bezkresne życie, pokój, radość i szczęście!’
Po tych zachętach przewodniczący przekazał pozdrowienia z różnych części świata, po czym nadeszła pora wręczenia dyplomów. Studenci pochodzili z 6 krajów: Finlandii, Kanady, Niemiec, Szwajcarii, USA i Wielkiej Brytanii. Zostaną jednak skierowani do Argentyny, Beninu, Boliwii, Dominikany, Papui Nowej Gwinei, Peru oraz na wyspy Saint Lucia i Tajwan. A jak czuli się w tym dniu? We wzruszającym liście do Ciała Kierowniczego i rodziny Betel napisali: „Możemy liczyć na pomoc Ciała Kierowniczego, rodziny Betel i całej organizacji Jehowy. Bardzo będziemy to sobie cenić, gdy staniemy wobec prób. Jesteśmy za to naprawdę wdzięczni”.
Po przerwie program popołudniowy rozpoczął się skróconym studium Strażnicy, które poprowadził Karl A. Adams. Następnie absolwenci odtworzyli autentyczne przeżycia związane z trafianiem do serca przy nauczaniu Słowa Bożego. Na koniec wszyscy obecni, łącznie ze studentami 90 klasy, z przyjemnością obejrzeli aktualny dramat, pt. Unikaj trosk życiowych, przedstawiony przez miejscowych głosicieli.
Odczucia wszystkich obecnych wyraził przewodniczący, Karl Klein, gdy powiedział w uwagach końcowych: „Jak to dobrze, że mogliśmy tu być tego dnia, 3 marca 1991 roku!” Wzruszający program zakończono pieśnią, po której usłużył modlitwą Harold J. Dies.
[Ramka na stronie 27]
Niektóre dane statystyczne
Liczba reprezentowanych krajów: 6
Liczba przydzielonych krajów: 10
Ogólna liczba absolwentów: 24
Średni wiek: 31,2
Średnia lat w prawdzie: 15
Średnia lat w służbie pełnoczasowej: 11
[Ilustracja na stronie 26]
Absolwenci 90 klasy Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead
W poniższym wykazie ponumerowano rzędy od przodu do tyłu, a nazwiska osób w każdym rzędzie podano od lewej strony ku prawej: (1) M. Miller; S. Helenius; L. Marsh; A. Kleeman; Y. Loosli; H. Nizan (2) R. Skogen; D. Nutter; E. Noack; L. Diehl; J. Hair (3) C. Marsh; H. Helenius; M. Loosli; A. Danio; A. Danio; D. Nizan (4) L. Miller; J. Noack; L. Hair; W. Kleeman; D. Skogen; S. Diehl; W. Nutter