Rola rodziny w budowaniu duchowego usposobienia zboru
1 Ostatnio dużo się mówi o potrzebie pielęgnowania w zborze usposobienia duchowego. Z różnych powodów może ci się zdawać, że masz bardzo ograniczone możliwości udziału w tym wysiłku. Może doszedłeś do wniosku, że troszczenie się o takie sprawy należy do obowiązków nadzorców. Ale czy naprawdę można przeoczyć wspaniałą możliwość przyczynienia się do tego przez ciebie i członków twej rodziny, i to we własnym domu? Zbór składa się głównie z rodzin. Dlatego zdrowe usposobienie duchowe rodziny ma doniosłe znaczenie dla przejawiania tej cechy w zborze. Bez względu na warunki twoja rodzina może pomagać zborowi w osiągnięciu tego celu. W jaki sposób?
2 Rozumna i zrównoważona rodzina traktuje z szacunkiem decyzje swej głowy, obojętnie czy one dotyczą spraw materialnych, odpoczynku czy pouczeń biblijnych. Gdy rodzina rozwinęła u siebie takie docenianie przewodnictwa ojca, wówczas każde postanowienie Głowy zboru, Chrystusa Jezusa, również przyjmie z wdzięcznością, która się przejawi w dążeniu, żeby odnieść jak najwięcej korzyści z każdego zebrania, z każdego wyznaczonego zadania lub przywileju służby w zborze.
3 Jeżeli w rodzinie jest pielęgnowany pożyteczny zwyczaj studium osobistego i studium rodzinnego, to taka rodzina będzie żywić głębokie docenianie zebrań zborowych. Szczere zainteresowanie rodziny dla zebrań zborowych oraz aktywny udział w nich stanie się zachętą dla innych głosicieli, pobudzając ich do „miłości i dobrych uczynków”. — Hebr. 10:24.
4 W domu, który respektuje przewodnictwo oddanego Bogu chrześcijańskiego ojca i uznaje jego kierownictwo w sprawach domowych, panuje jedność myśli i działania w spełnianiu określonych zadań. Taka rodzina będzie okazywać należny szacunek starszym w zborze i będzie współdziałać z nimi, dzięki czemu wypełnianie ich obowiązków pasterskich sprawi im dużo radości.
5 Jakże szczęśliwa jest rodzina, w której panuje duch miłości i w której każdy gotów jest pomijać uchybienia innych. W takiej rodzinie panuje pokój i jedność, a to z kolei wywiera silny wpływ na członków rodziny i pomaga im przejawiać podobne usposobienie wobec innych w zborze. Gdy takie cechy krzewią się wśród braci, wówczas serdeczna i radosna atmosfera bierze górę nad słabościami i przyczynia się do budowania wszystkich.
6 Jehowa poucza nas, żebyśmy się kierowali w naszym życiu zasadami przytoczonymi w Jego Słowie. Gdy rodzina stara się szczerze tak postępować, wówczas zdoła się przeciwstawić światowemu sposobowi myślenia oraz jego wybrykom w dziedzinie mody, zapatrywań i postępowania, do których zachęca takie myślenie. W zborze składającym się z szeregu takich rodzin nie wyniknie zbyt wiele trudności wymagających rady lub skarcenia ze strony nadzorców.
7 Gdy członkowie rodziny są wobec siebie na codzień życzliwi, troskliwi i żywią szczere zainteresowanie jedni dla drugich, będą skłonni przejawiać te same wyborne cechy wobec wszystkich członków zboru. W takim zborze osoby potrzebujące zachęty czy jakiejkolwiek pomocy spotkają się z ciepłym, nacechowanym miłością zainteresowaniem i najprawdopodobniej otrzymają niezbędną pomoc.
8 Rodzina, która naprawdę ceni sobie obietnice Jehowy i która zdaje sobie sprawę z tego, że czas nagli, odczuwa potrzebę dzielenia się swą wiarą z drugimi. W zborze złożonym z takich rodzin rzadko się zdarza brak poparcia dla służby polowej albo potrzeba ciągłego przypominania o ważności regularnego uczestniczenia w tej służbie.
9 A co jest chyba najważniejsze, to fakt, że rodzina silna duchowo i bez reszty oddana Jehowie będzie w stanie przejawiać wytrwałość konieczną do przezwyciężenia każdej przeciwności, jaka by zagrażała jej pomyślności duchowej. Więcej takich rodzin zjednoczonych w zborze będzie tak samo silne, zdolne lojalnie przetrwać wszystkie próby, jakie nieuchronnie przyniosą ze sobą ostatnie dni tego systemu rzeczy.
10 Gdy wziąć to wszystko pod uwagę, nie ulega wątpliwości, że każdy z nas (ojcowie, matki i dzieci) może pomóc zbudować zbór silny pod względem duchowym. Nadzorcy mogą pomagać przez udzielanie zachęt i zapewnianie kierownictwa, ale rzeczywisty postęp zależy od tego, co my czynimy, jako jednostki i jako rodziny. Najowocniejsze wysiłki w budowaniu usposobienia duchowego w zborze biorą początek w domu. Gdy każdy członek rodziny rozwija u siebie samego zdrowe cechy, które są przejawami usposobienia duchowego, wówczas cały zbór będzie w wysokim stopniu odzwierciedlać te same cechy.
11 Rodziny, które jednoczy wspólny wysiłek przy pomnażaniu we własnym gronie miłości, doceniania i usposobienia duchowego, wnoszą największy wkład do duchowego wzrostu zboru.