Cel — zakładanie studiów biblijnych
1 Często się zdarza, że skuteczność naszych wizyt w domach ludzi zależy od celu, jaki stawiamy przed sobą w służbie. Oczywiście wiele ludzi po prostu nie życzy sobie dobrej nowiny i odrzuca ją bez względu na to, jak jest przekazywana. Z taką reakcją nie spotykamy się jednak u każdych drzwi. Jeżeli więc ktoś okazuje choć odrobinę zainteresowania, co wtedy starasz się osiągnąć?
2 Cele, jakie przyświecają biorącym udział w służbie, mogą być różne. Jeżeli komuś zależy jedynie na spędzeniu w służbie określonego czasu, żeby go potem podać w sprawozdaniu, to taki głosiciel nie będzie notował mieszkań zamkniętych ani innych szczegółów mogących ułatwić skuteczne dokonywanie odwiedzin ponownych. Ale czy takiej pracy oczekuje od nas Jehowa? Inni znów wprawdzie dokonują odwiedzin ponownych i nawet pozostawiają dla nich coś do czytania, ale ich praca na tym się kończy. Udostępnianiem ludziom literatury zdziałano już wiele dobrego, ale czy nie dałoby się osiągnąć jeszcze coś więcej? Ludzie czytający naszą literaturę często cenią sobie zawarte w niej pouczenia i chętnie rozmawiają z nami na ten temat. Lecz najbardziej potrzeba im studium biblijnego! Jak można im pomóc, żeby sobie to uświadomili?
3 Jeżeli na odwiedzinach ponownych poruszysz temat, który zainteresuje rozmówcę, to zamiast prowadzić z nim dyskusję, otwórz raczej w odpowiednim miejscu książkę Prawda lub inną publikację i przeczytaj z niej jeden lub dwa paragrafy. Spróbuj w taktowny sposób dowiedzieć się, jakie jest jego zdanie na ten temat. Następnie odczytajcie wspólnie z Biblii wszystkie przytoczone tam wersety biblijne. Inaczej mówiąc, jeżeli ktoś okazuje zainteresowanie, staraj się od razu zacząć studium biblijne. Nie odkładaj tego na następny raz. Ten człowiek jest w domu dzisiaj i dzisiaj okazuje zainteresowanie. A kto wie, jak będzie następnym razem?
4 Przy końcu możesz zaproponować wypożyczenie publikacji, z której przed chwilą odczytałeś kilka fragmentów. Gdy uda ci się obudzić zainteresowanie, to często rozmówca sam cię o to poprosi.
5 W razie żywszego zainteresowania mógłbyś zapytać: „A może mógłbym wstąpić jeszcze do państwa, żebyśmy mogli wspólnie omówić ten temat do końca (lub: dokończyć naszej dyskusji)? Dobrze?” Jeżeli rozmówca się zgodzi, to zależnie od tego, co uznasz za praktyczniejsze, możesz albo zapowiedzieć określony dzień i godzinę, albo zaznaczyć: „Gdybym czasem przyszedł nie w porę, to proszę mi o tym powiedzieć, potrafię to zrozumieć. Spodziewam się jednak, że będziemy mogli znowu porozmawiać na te tematy”.
6 Czy zainteresowani będą zadowoleni z twojej następnej wizyty? Wypowiadając się na temat czynników wpływających na skuteczność odwiedzin ponownych pewien nadzorca podróżujący pisze: „Niektórzy głosiciele zamiast chętnie wysłuchać swego rozmówcę, chcieliby zawsze sami mówić. Tymczasem gdy pozwolimy drugiej stronie się wypowiedzieć, rozmowa się ożywia, i w rezultacie ludzie chętniej nas zapraszają na dalsze odwiedziny. Przekształcenie odwiedzin w studium biblijne może wymagać więcej niż jednej wizyty, ale ważne jest, aby zainteresowany nabrał przekonania, że on też może mieć coś do powiedzenia. Zamiast ciągle korygować to, co mówi mój rozmówca, staram się znaleźć jakieś punkty, w których zgadzamy się ze sobą, i od nich rozwijać rozmowę”. To jest dobra rada.
7 Duże znaczenie ma wytknięcie sobie w służbie konkretnego celu i potem konsekwentne zmierzanie do niego. Posłuchajmy, co pisze na ten temat pewien pionier: „Najwięcej radości sprawiają mi pierwsze efekty pracy na moim terenie. W końcu udało mi się założyć regularne studium z synem naszych braci, którego po raz pierwszy odwiedziłem nazajutrz po powrocie z wojska. Podczas pierwszych rozmów starałem się wyperswadować mu jego błędne poglądy, przy czym czyniłem to w sposób przyjacielski, bez narzucania mu roli pouczanego. Wypożyczałem mu rozmaite publikacje w zależności od potrzeb i aktualnych zainteresowań, a on robił z tego dobry użytek, dyskutując na te tematy ze współpracownikami. Kilkakrotnie przerabialiśmy poszczególne rozdziały różnych książek, ale dalekie to było od studium według moich oczekiwań”. Pionier zabrał tego zainteresowanego na zebranie zborowe i od tej pory zaczął on regularnie uczęszczać na zebrania. Mimo to wytrwale zmierzał do celu, który w końcu osiągnął: założył regularne studium. Pisze dalej: „Obecnie postawiłem sobie za cel przysposobić go do głoszenia, a potem na ucznia Jezusa”. Gdy dokładamy rzetelnych starań w służbie dla Jehowy z myślą o tym, by sprawiać radość naszemu niebiańskiemu Ojcu i przysporzyć Mu chwały, możemy być pewni Jego błogosławieństwa.
8 Inny brat swoje powodzenie w studiach biblijnych przypisuje nastawieniu, jakie pielęgnuje już podczas pracy od drzwi do drzwi. Brat ten zanim zapuka do jakichś drzwi, stara się najpierw pomyśleć przez chwilę o tym, jak cenne jest nasze życie i życie ludzi, do których idziemy, oraz prosi w modlitwie Jehowę Boga o kierownictwo. Przekonał się, że gdy tak postępuje, wtedy odczuwa prawdziwą radość i miłość do ludzi, których spotyka. Brat ten pisze: „Podczas służby modlę się bardzo często, zazwyczaj przy każdych drzwiach”. Brat ten cieszy się wyjątkowym powodzeniem w zakładaniu studiów biblijnych i pomaganiu ludziom w poznaniu prawdy.
9 A jak dalece ciebie obchodzi los innych ludzi? Czy ŻYCIE TWOICH ZAINTERESOWANYCH jest dla ciebie na tyle CENNE, że nie zrażasz się początkowymi niepowodzeniami i gotów jesteś zrobić wszystko, by regularnie ich odwiedzać, a potem prowadzić z nimi studium biblijne? Nie każdy zechce skorzystać z twojej pomocy, ale to nie powinno gasić twego zapału. Wytrwale i z wiarą pracuj w dziele Jehowy, mając na celu zakładanie i prowadzenie studiów biblijnych, a sam będziesz zdumiony powodzeniem w tej pracy.