Czy zauważasz swoje postępy?
1 Cofnij się myślami do czasu, kiedy poznałeś prawdę. Był to punkt zwrotny w twoim życiu. Zmieniłeś całe swoje postępowanie, żeby odtąd spełniać wolę Bożą (1 Jana 2:17). Jeżeli dotąd pilnie się o to starałeś, twoje postępy powinny być wyraźnie widoczne. — 1 Tym. 4:15, 16.
2 Postęp wiąże się nierozdzielnie z prawdziwym wielbieniem. Kto stoi w miejscu, ten się cofa. Każde przedsięwzięcie zborowe ma na celu dopomaganie nam w robieniu postępów, aż osiągniemy pełny „wzrost” duchowy, zamiast pozostawać ciągle ‛niemowlętami’ (Efez. 4:11-15). Z czasem trwały pokarm duchowy powinien zastąpić „mleko”, aby uczący się mogli zostać nauczycielami. — Hebr. 5:11-14.
JAK STAJĄ SIĘ WIDOCZNE?
3 Postępy można wykazywać w dziele czynienia uczniów. Początkowo niejeden z nas był nieśmiały i wahał się, gdy chodziło o zabranie głosu. Z czasem zaczęliśmy posługiwać się Biblią przy prowadzeniu dyskusji biblijnych. Czy tak było w twoim wypadku? Czy zrobiłeś dalsze postępy — czy dokonujesz odwiedzin ponownych, by samemu założyć studium biblijne?
4 Postępy stają się widoczne również na zebraniach zborowych. Z początku wielu nie spieszy się z komentarzami. Z biegiem czasu jednak, gdy wzrasta docenianie i zaangażowanie, serce zaczyna pobudzać do dawania komentarzy. A gdy ktoś stwierdzi, że Szkoła Teokratyczna może przyspieszyć robienie postępów, chętnie bierze w niej udział. Najprawdopodobniej ty też tak zrobiłeś. Czy jednak wykazujesz także inicjatywę, by po każdym wystąpieniu po zebraniu podejść do prowadzącego Szkołę i poprosić go o radę? To świadczy o pragnieniu robienia postępów, do czego też w istocie prowadzi.
5 Godne pochwały jest też robienie postępów w gronie rodzinnym. Swego czasu wielu z nas niewiele mogło zdziałać, by ocalić swoją rodzinę. Kiedy jednak uznaliśmy sprawy duchowe za szczególnie ważne, wówczas wspólne zainteresowania zaczęły nas jednoczyć. Stwierdziliśmy, że wspólne działanie jest źródłem radości. Czy i ty przekonałeś się o tym? Może teraz układacie w gronie rodzinnym plany dotyczące odprężenia, zebrań i służby polowej, jak również prowadzicie regularnie dyskusje na tematy biblijne. Z pewnością zgodzisz się z tym, że nawiązanie wzajemnego dobrego porozumienia, opanowanie sztuki otwartego i taktownego wyrażania się jest bardzo ważnym czynnikiem umożliwiającym robienie postępów duchowych w gronie rodzinnym.
6 Postępy mogą się uwidocznić w różny sposób. Gdy poznawałeś prawdę, byłeś skłonny oceniać sprawy według mierników świata. Gdy wzrosłeś pod względem duchowym, zacząłeś się zapatrywać na wszystko z duchowego punktu widzenia (1 Kor. 2:14-16). Jeżeli twoje usposobienie duchowe nadal wzrastało, niewątpliwie stwierdziłeś, że wiele czasu, który przedtem trwoniłeś na sprawy osobiste (rozrywki, telewizja itp.), wykorzystujesz obecnie o wiele pożyteczniej. Miejsce dawniejszej obojętnej postawy wobec drugich zajęła szczera troska o ich dobro (Gal. 6:10). Jeżeli zrobiłeś takie postępy, że wartość wszystkiego oceniasz na podstawie tego, jak to wpłynie na twoją więź z Jehową, to możesz być pewien, że zrobiłeś ‛postępy do dojrzałości’ i jesteś na dobrej drodze, aby się stać ‛dziedzicem obietnic’. — Hebr. 6:1, 12.
7 Czy dostrzegasz w swoim życiu takie postępy? Oczywiście, nie wszyscy jesteśmy jednakowi i możemy robić postępy pod różnymi względami. Nikt też nie powinien osądzać drugiego (Rzym. 14:4). Każdy sam może ocenić, jakie zrobił postępy, starając się robić je w tych dziedzinach, gdzie były dotąd najmniej widoczne. Bądźmy pewni, że Jehowa nadal będzie nam w tym pomagał. — Kol. 1:9-11.