„Co się stało z miłością?”
1 „Lubię samotność i nie chcę, żeby mnie odwiedzał ktoś nie zapowiedziany”, napisała pewna właścicielka dobrze prosperującego przedsiębiorstwa, i dodała: „Pewnego wieczora około godziny 19,30 zapukał ktoś do moich drzwi. Była to wdowa mieszkająca na tym samym piętrze. Poczuła się osamotniona i zapytała, czy mogłaby wejść i zatrzymać się u mnie chwilę. Grzecznie, ale wyraźnie powiedziałam, że jestem zajęta. Przeprosiła i odeszła. Byłam wprost dumna ze siebie, że się nie wdałam w takie nudne towarzystwo. Następnego wieczora zadzwoniła do mnie przyjaciółka i zapytała, czy znałam tę kobietę z mego domu, która w nocy popełniła samobójstwo. Jak się zapewne domyślacie, była to owa kobieta, która zapukała do moich drzwi!”
2 Co za tragedia! Postawa tej kobiety, której list opublikowały liczne gazety, jest typowa dla świata, który na punkcie miłości stał się zimny jak lód. Tylko bardzo nieliczni są gotowi zadawać sobie trud, żeby okazać bliźnim trochę miłości. Ale u nas powinno być całkiem inaczej! My chcemy pomagać drugim. A jak możemy potwierdzić w służbie od domu do domu, że nasza miłość do ludzi nie oziębła? Przez przekazywanie im orędzia zawartego w traktacie „Co się stało z miłością?” Ludzie muszą się dowiedzieć, że jest jeszcze ktoś, kto się kieruje prawdziwą miłością.
3 Miliony ludzi czują się zagubione; ludzie ci boją się czegoś lub są przygnębieni. Młodzi często bywają rozgoryczeni, czują się niepożądani albo nie wiedzą, co ze sobą począć. Rozczarowane lub nieszczęśliwe pary małżeńskie widzą jedyne wyjście w rozwodzie. Dla wielu samotność stała się poniekąd więzieniem. Wszystko to jest bardzo smutne i szczerze współczujemy mnóstwu ludzi, którzy nie wiedzą, jak znaleźć prawdziwe szczęście (Mat. 9:36). Ale my potrafimy im wyjaśnić, czego im potrzeba: miłości do Jehowy i miłości do bliźniego.
4 Gdy w tym miesiącu będziemy świadczyć od domu do domu, starajmy się porozmawiać z ludźmi na podstawie Biblii, wykorzystując argumenty z traktatu „Co się stało z miłością?” Spróbujcie przedyskutować z nimi któryś werset biblijny ze strony 3 tego traktatu. Dążcie do tego, żeby już podczas pierwszej rozmowy zapoczątkować studium na podstawie samej Biblii. Gdyby nie było sprzyjających warunków, zaproponujcie odwiedziny ponowne. Nie narzucajcie się jednak, gdyż ludzie mają zrozumieć, że przychodzimy do nich z miłości i pragniemy im pomóc.
5 Poza służbą od domu do domu każdy z nas może użyć argumentów z traktatu na własnym, specjalnym terenie — wśród ludzi, których już znamy. Pamiętajmy więc o naszych kolegach w szkole i w pracy, o sąsiadach, przyjaciołach i krewnych. Oczywiście chcąc osiągnąć dobre rezultaty, trzeba się dobrze przygotować i upatrywać nadarzających się sposobności. Utrwalmy sobie w pamięci, co chcielibyśmy powiedzieć, i przedstawiajmy to ludziom jak najprzystępniej.
6 Młodzi i starzy, nowi i doświadczeni, wszyscy chcemy dokładać starań, żeby pomagać drugim. Chcemy też robić wszystko, na co nas stać, żeby pomagać w służbie tym, których możliwości są ograniczone (NSK 11/79, s. 1). Gdy w świecie miłość staje się coraz bardziej oziębła, nasza miłość powinna być coraz gorętsza, coraz żarliwsza. Jeżeli zgodnie z naszym pragnieniem pomagamy sobie wzajemnie, to będziemy mieć radość i satysfakcję, że pobudzamy ich do służenia Jehowie. Oby Jehowa pobłogosławił nasze wysiłki, gdy będziemy starać się okazywać ludziom miłość! (Apok. 22:17).