Czy dokładnie opracowujesz swój teren?
1 Co myślisz o terenie, na którym głosisz „dobrą nowinę”? Czy twoja działalność świadczy o pracowitości i szczerym interesowaniu się ludźmi, czy też o obojętności i zniechęceniu? Pewien pilny nadzorca służby tak się wypowiedział na temat rzetelnego podchodzenia do tej sprawy: „Za każdym razem, gdy pukam do drzwi, przyjmuję na siebie zobowiązanie wobec drugiej osoby”. Bez względu na to, czy regularnie bierzemy udział w świadczeniu grupowym, czy też opracowujemy swój teren osobisty, powinniśmy przejawiać szczerą troskę o tych, „którzy łakną i pragną sprawiedliwości” (Mat. 5:6).
TEREN OSOBISTY I GRUPOWY
2 Wyznaczenie określonych terenów jest postanowieniem Bożym (2 Kor. 10:13, BT; Gal. 2:9). Przede wszystkim można dzięki temu dawać dokładne świadectwo. Ponadto w znacznym stopniu zapobiega to irytującemu niekiedy ludzi dublowaniu pracy głosiciela. Zdarza się, że głosiciel dokonuje odwiedzin, nie wiedząc o tym, że tego samego człowieka odwiedzają inni głosiciele. Skrupulatny nadzór nad opracowaniem terenu zborowego pozwala uniknąć takich nieporozumień.
3 W zasadzie teren powinni co jakiś czas opracowywać inni głosiciele. W niektórych zborach postanowiono jednak, że ci sami głosiciele będą pracować na przydzielonym terenie wielokrotnie. Daje to dobre wyniki, ponieważ głosiciele lepiej poznają mieszkańców swego terenu, którzy z kolei chętniej otwierają drzwi, gdy widzą kogoś znajomego.
4 Wielokrotne opracowywanie tego samego terenu pozwala oszczędzić wysiłku, czasu i wydatków. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że mieszkania zamknięte, odwiedziny i studia biblijne są na ograniczonym terenie, nie rozrzucone po całej okolicy, co wymaga pokonywania dużych odległości. To z kolei stanowi dodatkowy bodziec do odwiedzania wszystkich, którzy okazali zainteresowanie głoszonym przez nas orędziem. Jeżeli przydzielono ci teren osobisty, postaraj się stopniowo zapoznać ze wszystkimi mieszkańcami twojej cząstki „pola” (Mat. 13:38). Takie postępowanie będzie odzwierciedleniem miłosiernego nastawienia Jehowy, a przy tym dasz dowód, że uznajesz swoją osobistą odpowiedzialność za życie ludzi (Jonasza 4:11).
TERENY CZĘSTO OPRACOWYWANE
5 Wielu głosicieli stwierdza, że pracując o zwykłej porze — zwłaszcza latem — zastaje się w domach coraz mniej ludzi. Zamiast sporządzać długą listę mieszkań zamkniętych, do których rzadko się powraca, niektórzy głosiciele zaraz ponownie opracowują takie mieszkania. Po upływie godziny lub dwóch można nieraz spotkać ludzi, których się nie zastało za pierwszym razem, ponieważ wyszli z domu tylko na chwilę. Kto szybko i systematycznie powraca do mieszkań zamkniętych, przekonuje się, że jego teren jakby się powiększył. Nie potrzebuje więc dużego terenu, co ma istotne znaczenie dla zborów, które tego terenu mają niewiele.
6 Jeżeli poważnie traktujemy swoje obowiązki, to zechcemy odwiedzić wszystkich mieszkańców naszego terenu. Wymaga to wytrwałości i gotowości do spełnienia wyznaczonego nam zadania, zwłaszcza jeśli chodzi o tereny wiejskie czy też „trudne” albo często opracowywane, bądź takie, gdzie nie łatwo jest dotrzeć. Wymaga to również sporządzania dokładnych zapisków z pracy od drzwi do drzwi. Nie zadowalajmy się jednorazowymi odwiedzinami, jeżeli nie zastaniemy zainteresowanego, lecz wytrwale starajmy się nawiązać z nim kontakt. Dzięki takiej wytrwałości pewien głosiciel założył kilka studiów biblijnych.
7 Jeżeli chcemy należycie pełnić swoją służbę, to musimy rozwijać takie cechy, jak pracowitość, pilność i zdecydowanie (Ezech. 9:11; Jana 17:4). Nasza służba dla Boga nie może być przypadkowa ani chaotyczna. Szczera miłość do Jehowy i do bliźnich powinna nas pobudzać do poważnego zastanawiania się nad tym, jak wykonujemy wyznaczone zadanie głoszenia i co moglibyśmy ulepszyć.