Pielęgnowanie ducha ofiarności
1 Apostoł Paweł zachęcał współchrześcijan, żeby „składali swe ciała na ofiarę żywą, świętą, przyjemną Bogu — na świętą służbę pełnioną siłą waszego rozumu” (Rzym. 12:1). Paweł ofiarnie pełnił świętą służbę i otrzymał za to wspaniałą nagrodę. My też możemy być pewni błogosławieństwa Jehowy, jeżeli sprawy Królestwa będziemy stawiać ponad własne dążenia (Malach. 3:10; Dzieje 20:20).
2 Słudzy Jehowy zawsze przejawiali ducha ofiarności. Pomyślmy na przykład, ile sił i energii wymagało od Noego zbudowanie arki, która byłaby na tyle przestronna, by zapewnić schronienie podczas potopu nie tylko jemu samemu, ale również jego najbliższej rodzinie i zwierzętom! A przecież poza przykładaniem się do tej niełatwej pracy Noe służył ofiarnie jako „głosiciel sprawiedliwości” (2 Piotra 2:5).
3 Zastanówmy się nad ofiarnością Abrahama. Mając 75 lat opuścił na rozkaz Boży dom rodzinny, aby zostać tymczasowym mieszkańcem obcego kraju (Hebr. 11:8-10). Pobudza nas też do czynu ofiarność takich mężów, jak Izajasz, Jeremiasz i Ezechiel, którzy zostali posłani do pracy na trudnym terenie (Ezech. 2:4, 7). Wszyscy ci mężowie całymi latami niesamolubnie służyli Jehowie, ufając, że będzie im błogosławił. Również dzisiaj słudzy Jehowy są gotowi dokonać w swoim życiu odpowiednich zmian, żeby jak najpełniej uczestniczyć w działalności głoszenia na bliskich czy dalszych terenach.
4 Warto od czasu do czasu zastanowić się nad dobrodziejstwami wynikającymi z naszych ofiarnych starań oraz nad tym, czego jeszcze chcielibyśmy dokonać w najbliższej przyszłości. Zazwyczaj dobrze jest wytyczyć sobie jakiś konkretny cel. Na przykład czy nie mógłbyś podjąć w tym roku przynajmniej na jeden miesiąc pomocniczej służby pionierskiej? A może myślisz o podjęciu stałej służby pionierskiej? Być może zaznawałbyś wkrótce radości tej wspaniałej służby, gdybyś się zdecydował na niezbędne wyrzeczenia. Może zamierzasz regularnie poświęcać więcej czasu na służbę polową? Jeżeli tak, to teraz jest pora na urzeczywistnienie tych planów (Efez. 5:15-17).
JAKIE POMYŚLNE WYNIKI OSIĄGNĄŁEŚ
5 Przy ocenie osiągniętych wyników dobrze jest dostrzegać, pod jakim względem zrobiłeś postępy. Każdy z nas może na przykład zadać sobie pytanie: Czy udało mi się pogłębić znajomość Słowa Bożego? Czy podtrzymuję dobre stosunki z Jehową przez regularne modlitwy, w których dziękuję Mu i szukam Jego pomocy? Czy okazuję coraz większe docenianie dla zebrań, starając się ich nie opuszczać i dobrze się do nich przygotowywać? Czy regularnie daję komentarze, mając na uwadze budowanie innych? Czy poświęcam więcej czasu na służbę polową, gdy mi na to pozwalają warunki? Czy pod jeszcze innymi względami polepszam swoją służbę? Jeżeli udało ci się osiągnąć choćby jeden z takich celów, to masz uzasadniony powód do zadowolenia.
6 Pewna siostra, która z reguły nie wyruszała do służby w niedzielę, dokonała odpowiednich zmian w swoim rozkładzie zajęć, dzięki czemu w pierwszą niedzielę miesiąca mogła uczestniczyć w pracy polowej. W tym jednym dniu rozpowszechniła dwie książki i zapoczątkowała dwa domowe studia biblijne z osobami, które w ciągu tygodnia są tak zajęte, że mogą studiować tylko w niedzielę. Jehowa szczodrze pobłogosławił jej ofiarne wysiłki.
WZMOŻONA DZIAŁALNOŚĆ
7 Są różne sposoby przejawiania ducha ofiarności. Jeżeli na przykład ktoś był dotąd przyzwyczajony spędzać w służbie polowej tylko jedną godzinę, czy nie mógłby spróbować przedłużyć jej jeszcze przynajmniej o pół godziny? Kto tak postępuje, ten zaznaje dużo radości i zadowolenia, ponieważ odnajduje więcej zainteresowanych i może umówić więcej odwiedzin ponownych. Zwiększając ilość czasu poświęcanego na służbę polową, prędzej uczy się pełnić ją coraz skuteczniej. Ducha ofiarności możemy też okazywać przez uczestniczenie w służbie polowej w dni uważane w świecie za świąteczne, zamiast przeznaczać je w całości na odpoczynek lub inne zajęcia.
8 Jehowa już pod niejednym względem pobłogosławił ofiarne wysiłki swych sług. Dokładajmy usilnych starań, żeby w następnych miesiącach pomimo istniejących trudności zrobić dalsze postępy w służbie dla Niego. Będziemy wtedy mogli ufnie oczekiwać nowych błogosławieństw w pracy, którą trzeba jeszcze wykonać.