Służba pionierska wielkim dobrodziejstwem
1 „Te trzy lata były najszczęśliwsze w moim życiu”. „Największym błogosławieństwem jest dla mnie nowa, mocniejsza więź z Jehową”. „Zdecydowałam się na taką próbę po raz pierwszy w ubiegłym miesiącu i żałuję, że nie uczyniłam tego wcześniej (...) Znalazłam prawdziwą radość i wielki spokój ducha”. Są to typowe wypowiedzi osób, które zaznały błogosławieństw stałej lub pomocniczej służby pionierskiej.
2 W takich wypowiedziach nie ma nic niezwykłego, jeśli wziąć pod uwagę słowa z 2 Koryntian 9:6: „Kto sieje hojnie, będzie też żąć hojnie”. Z tego wynika, że ci, co więcej służą, zbierają więcej radości i błogosławieństw (Dzieje 20:35). Niejeden z tych, którym warunki nie pozwalają na spędzanie w służbie takiej liczby godzin, jakiej się oczekuje od pionierów stałych, tak układa swoje sprawy, żeby co miesiąc móc pełnić pomocniczą służbę pionierską. Inni podejmują tę służbę jak najczęściej. Nierzadko pionierzy pomocniczy znajdują w jednym miesiącu tylu zainteresowanych, że w następnych miesiącach są bardzo zajęci dokonywaniem odwiedzin i prowadzeniem studiów biblijnych.
3 Wielu innym, którzy nie mogą być pionierami pomocniczymi, udało się przynajmniej poświęcić więcej czasu na służbę kaznodziejską. Dzięki hojnemu sianiu zaznają wielu dobrodziejstw.
JAKICH DOBRODZIEJSTW?
4 Pewien brat, który spędził cały rok w pomocniczej służbie pionierskiej, przesłał do Towarzystwa list, w którym podziękował za zachęty do tej działalności. Między innymi tak napisał o swej radości i zaznanych dobrodziejstwach: „Czuję się teraz o wiele pewniej, gdy pukam do drzwi i jestem lepszym nauczycielem (...) Najbardziej cieszy mnie prowadzenie z ludźmi studium biblijnego”.
5 Podobnych dobrodziejstw zaznają pionierzy stali. Pewna siostra pisze: „Jestem pionierką stałą niewiele ponad rok. W tym czasie ugruntowałam się w wierze, co zawdzięczam oddziaływaniu ducha Jehowy. (...) Gdybym kiedyś wiedziała to, co wiem dzisiaj o radości wynikającej z głoszenia dobrej nowiny pełnoczasowo, na pewno podjęłabym stałą służbę pionierską o wiele wcześniej”. Inny pionier napisał: „Dzięki tej służbie nauczyłem się podejmować bardziej zrównoważone decyzje. Kiedy stawałem wobec trudnego wyboru, zadawałem sobie pytanie, jak to, co postanowię, odbije się na mojej służbie. Wtedy łatwiej mi było się zdecydować. Pełniąc służbę pionierską, mogłem się przekonać, jak słuszne są słowa zapisane w Dziejach Apostolskich 20:35”.
6 Kto jest pionierem stałym dłużej niż rok, może skorzystać z jeszcze jednego dobrodziejstwa, jakim jest kurs służby pionierskiej. Co mówią o tym szkoleniu ci, którzy już z niego skorzystali? „Było to najważniejsze wydarzenie w mojej służbie pionierskiej”. „Nauczyłem się studiować, rozmyślać i mądrze wykorzystywać czas”. „Kurs pomógł mi bardziej polegać na Jehowie i lepiej zrozumieć potrzebę pilnego zajmowania się Jego dziełem”. „Uważam, że jest to trwały fundament, na którym można budować. Oczywiście nie sposób skorzystać w praktyce z wszystkich tych wiadomości na raz, ale warto powracać myślami do tej wspaniałej uczty duchowej. Cóż za wspaniała pomoc w przezwyciężaniu zniechęcenia!”
CZY MÓGŁBYŚ ZOSTAĆ PIONIEREM STAŁYM?
7 Jeżeli regularnie pełnisz pomocniczą służbę pionierską, to prawdopodobnie musiałeś dokonać pewnych zmian w swoim rozkładzie zajęć, a może nawet w trybie życia. Czy nie uważasz, że warto się było na to zdobyć, jeśli wziąć pod uwagę wynikające stąd dobrodziejstwa? Czy mógłbyś ulepszyć swój plan zajęć, żeby codziennie poświęcać więcej czasu na służbę polową i żeby rozpocząć we wrześniu stałą służbę pionierską? Zachęcamy cię do rozważenia tego z modlitwą.