Przedstawianie dobrej nowiny — z czasopismami
1 Kiedy Jezus zapowiedział, że „ta dobra nowina o Królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom”, żaden z jego uczniów nie mógł przewidzieć, że dzieło to nabierze takiego rozmachu, jaki widzimy za naszych czasów (Mat. 24:14). Nie było wtedy pras drukarskich, nikt też nie mógł mieć pojęcia o MEPS-ie (Elektronicznym systemie wielojęzycznego fotoskładu), za pomocą którego drukuje się dziś literaturę w 186 językach.
2 Obecnie dobra nowina ogłaszana na łamach publikacji Towarzystwa dociera do ludzi zainteresowanych w każdym zakątku świata. Strażnica ukazuje się teraz w 103 językach, przy czym przeciętny jej nakład wynosi 13 045 000 egzemplarzy. Natomiast czasopismo Przebudźcie się! jest wydawane w 54 językach w przeciętnym nakładzie 10 610 000 egzemplarzy. Mamy zaszczyt posługiwać się tymi czasopismami, gdy przedstawiamy dobrą nowinę „ludziom wszelkiego rodzaju” (1 Tym. 2:4).
JAK TO ROBIĆ
3 Czy po otrzymaniu nowego numeru czasopisma zapoznajesz się z jego treścią, żeby się dowiedzieć, co Jehowa chce nam przekazać w trosce o nasze dobro? (Izaj. 48:17). A czy potem zastanawiasz się nad tym, który artykuł byłby przydatny w służbie polowej? Może zauważysz coś, co będzie szczególnie interesujące dla niektórych mieszkańców twego terenu. Pewien prawnik napisał list, w którym wyraził wdzięczność małżeństwu Świadków Jehowy za dostarczenie mu czasopisma Przebudźcie się! omawiającego problem kierowania pojazdem po spożyciu alkoholu.
4 Czy proponujesz czasopisma nie tylko mieszkańcom przydzielonego ci terenu, ale też osobom prowadzącym tam działalność handlową lub usługową, jeśli w danej chwili nie są zbyt zajęci? Czy przy nadarzającej się dogodnej sposobności dzielisz się prawdą z ludźmi na ulicy? Wiele braci i sióstr — na przykład tych, którzy nie mają sił chodzić po schodach — pełni taką służbę bardzo skutecznie, nawiązując rozmowy z ludźmi, do których trudno byłoby dotrzeć w inny sposób. Dzięki temu znajduje dziś zastosowanie wypowiedź z księgi Przysłów 1:20.
PRZYKŁAD GODNY NAŚLADOWANIA
5 Kiedy Jezus nawiązał rozmowę z Samarytanką, która przyszła do studni po wodę, powiedział jej: „Gdybyś (...) wiedziała, kim jest ten, który ci mówi: ‛Daj mi pić’, prosiłabyś go, a on dałby ci wody żywej” (Jana 4:7-10). Niewiasta ta nie znała Jezusa ani posiadanej przez niego życiodajnej prawdy, i tak samo dzisiaj ludzie często nie wiedzą, kim jesteśmy, ani nie znają ważnego orędzia, które im zanosimy. Jezus rozmawiał z ludźmi przy każdej sposobności i na każdym miejscu, dając nam w ten sposób przykład godny naśladowania.
6 Jeżeli cieszymy się ze wspaniałego pokarmu duchowego rozdzielanego na łamach naszych publikacji, to ze wszystkich sił starajmy się udostępniać go drugim! Oni też mogą zareagować tak jak owa Samarytanka, która powiedziała do Jezusa: „Panie, daj mi tej wody”. Kto z docenianiem przyjmuje ten pożywny pokarm duchowy, ten może w końcu być doprowadzony do „źródeł wód życia” (Jana 4:11-15; Obj. 7:17).