Prowadźmy owocne studia biblijne
1 Pomaganie studiującym Biblię w robieniu postępów, by w końcu stali się uczniami Jezusa, wymaga przewidywania i dobrego planowania. Gdy zapoczątkowujemy i prowadzimy studium biblijne, powinniśmy zawsze mieć na uwadze pomaganie zainteresowanemu, by został aktywnym naśladowcą Chrystusa (Mat. 13:23). Ludzi tych trzeba więc uczyć przestrzegania wszystkiego, co nakazał Jezus (Mat. 28:19, 20). Staraj się przekonać zainteresowanego, że do nabycia podstawowej wiedzy ze Słowa Bożego potrzebne jest cotygodniowe studium. Życzliwie wyjaśnij, że nie powinien zwlekać z robieniem postępów, lecz pilnie wprowadzać w czyn wszystko, czego się dowiaduje (Prz. 22:17; Filip. 3:16). A głównie w jakich dziedzinach powinien się zaznaczyć postęp?
2 Co jakiś czas głosiciel powinien się zastanowić nad postępami osoby, z którą studiuje Biblię: Czy przygotowuje się do studium i czy odszukuje sobie wcześniej wersety biblijne, na które się powołano, ale nie przytoczono ich dosłownie? (Dzieje 17:11; 1 Tes. 2:13). Czy wypowiada się swoimi słowami i czy widać u niej szczere docenianie prawd biblijnych, które poznaje? (Prz. 2:1-6). Czy nie należałoby zachęcić jej do poświęcania więcej czasu na czytanie Słowa Bożego oraz publikacji Towarzystwa? Czy regularnie otrzymuje na własność Przebudźcie się! i Strażnicę? Czy zrobiła już takie postępy, że rozumie potrzebę korzystania z tekstów dziennych?
3 Czy w mowie, nastawieniu i postępowaniu studiującego widać, że uznaje biblijne mierniki moralności? (1 Kor. 6:9, 10). Czy zmienia się jego osobowość? (Efez. 4:22-24) Czy szczere docenianie prawd biblijnych pobudza go do prowadzenia rozmów z krewnymi, współpracownikami lub sąsiadami na temat tego, czego się dowiedział? (Łuk. 6:45) Czy przyzwyczaja się do regularnego przychodzenia na zebrania, jeśli zdrowie i okoliczności mu na to pozwalają? (Hebr. 10:23-25) Przeanalizowanie postępów, jakie studiujący zrobił w tych dziedzinach, pomoże ustalić, jak dalece ‛przyjmuje on z łagodnością wszczepianie słowa’ (Jak. 1:21).
PRZERWANIE NIEOWOCNYCH STUDIÓW
4 Kiedy zainteresowany nie robi wyraźnych postępów mimo pomocy udzielanej mu cierpliwie przez wystarczająco długi okres, to lepiej będzie wykorzystać ten czas na szukanie ludzi, którzy na to zasługują (Mat. 10:11-13). Już sam rozsądek podpowiada, by przeanalizować sytuację i ewentualnie zaniechać takiego studium. W takim wypadku szczerze pochwal zainteresowanego za postępy, które zrobił. Wyjaśnij mu jednak, że trzeba nie tylko poznawać prawdy biblijne, ale też stosować się do nich. Posłuż się przypowieścią Jezusa o siewcy i omówcie wspólnie, co oznacza każda ze wspomnianych czterech gleb, a potem wykaż, że ta przypowieść kładzie nacisk na potrzebę pozytywnego reagowania na orędzie o Królestwie. Może zainteresowany zorientuje się, co go powstrzymuje od stałego robienia postępów. Przy tej okazji możesz się podzielić własnymi spostrzeżeniami na ten temat. Mów życzliwie, otwarcie i jasno (1 Kor. 14:8, 9). Poinformuj go, że studium może być wznowione, jeśli przedsięweźmie niezbędne zmiany, i że będziesz go od czasu do czasu odwiedzał, by go do tego zachęcać (zob. NSK 5/70, s. 9).
5 Gdybyś na swoim terenie spotkał osoby, z którymi kiedyś prowadzono studium, postąpisz rozsądnie, gdy się dowiesz, kto i jak długo z nimi studiował i dlaczego studium zostało przerwane. Jeśli wiadomo, kto je prowadził, byłoby dobrze przed wznowieniem studium omówić tę sprawę z danym głosicielem oraz z nadzorcą służby. Możesz nie znać wszystkich faktów. Są osoby, z którymi już studiowało wielu głosicieli i które przez całe lata nie zrobiły praktycznie żadnych postępów. Chcemy poświęcać czas ludziom okazującym szczere zainteresowanie prawdą.
6 Kiedy się przerywa lub wznawia z kimś studium, warto z nim omówić pouczający materiał przedstawiony w artykule „Jeszcze czas, by ‛nawrócić się do Jehowy’” ze Strażnicy 14/XCVIII, s. 20-22. Jeśli będziemy się doskonalić w umiejętności prowadzenia owocnych studiów biblijnych, pomożemy jeszcze wielu ludziom w poznaniu i przyjęciu prawdy oraz postępowaniu zgodnie z nią. Dzięki temu nawiążą oni przyjazne stosunki z Jehową Bogiem, a w końcu osiągną życie wieczne (Filip. 4:9; Jana 17:3).