Pomoc w stosownym czasie
1 Jezus szczerze troszczy się o zbór, dlatego zawsze zapewnia mu „pomoc w stosownym czasie” (Hebr. 4:16). Niezbędnej pomocy udziela w dużej mierze za pośrednictwem „darów w ludziach”, zgodnie z obietnicą zanotowaną w Efezjan 4:8, 11, 12. Jednym z takich darów jest w każdym zborze nadzorca służby.
2 Jak nadzorca służby nam pomaga? Oto kilka sposobów: (1) Dokłada starań, żeby wszyscy w pełni uświadamiali sobie doniosłe znaczenie głoszenia i pozyskiwania uczniów. (2) Dba o to, by w grupach zborowego studium książki należycie organizowano służbę polową i zapewniano w niej przewodnictwo. (3) Jest żywo zainteresowany tym, żeby każdy z nas otrzymywał niezbędną pomoc w ulepszaniu skuteczności służby.
WIZYTY NADZORCY SŁUŻBY
3 Oprócz cennego wsparcia, jakie otrzymujemy w grupie zborowego studium książki, podjęto jeszcze inne postanowienia z myślą o udzielaniu pomocy każdemu z osobna. Nadzorca służby zazwyczaj prowadzi w jednej grupie zborowe studium książki, ale raz w miesiącu opuszcza ją, by przez tydzień współpracować z inną grupą. W tym czasie w jego grupie zastępuje go pomocnik. Zawczasu powiadamia o swej wizycie prowadzącego studium książki w grupie, którą zamierza odwiedzić, by poczyniono odpowiednie przygotowania z myślą o odniesieniu pełnego pożytku z tygodniowej współpracy.
4 W tym szczególnym tygodniu przeprowadza się jak zwykle studium książki, które jednak trwa 45 minut. Daje to nadzorcy służby sposobność wygłoszenia 15-minutowego zachęcającego przemówienia, mającego nam pomóc w ulepszeniu naszej pracy ewangelizacyjnej. Ważne jest, żeby na tym zebraniu byli obecni wszyscy głosiciele oraz nowo zainteresowani.
5 Głosiciele w odwiedzanej grupie powinni tak ułożyć swoje sprawy, żeby wziąć pełny udział w służbie organizowanej w tym szczególnym tygodniu, zwłaszcza w sobotę i niedzielę. Gdzie to możliwe, postarajcie się zorganizować w tym czasie świadczenie późnym popołudniem, a nawet wieczorem. Jednym z celów, jakie sobie stawia ten nadzorca, jest współpraca w służbie polowej z jak największą liczbą głosicieli. Może uda mu się pójść z niektórymi na odwiedziny ponowne i studia biblijne. Kto czuje, że potrzebuje wsparcia w służbie lub zachęty do niej, może się zwrócić do tego brata i poprosić go o pomoc. Można też dużo skorzystać, przychodząc w takim tygodniu na organizowane dla danej grupy pod jego przewodnictwem zbiórki do służby polowej.
6 Nadzorca służby poświęci też trochę czasu na omówienie z prowadzącym studium książki działalności jego grupy. Zapozna się z programem cotygodniowych zbiórek do służby, aby się zorientować, czy są organizowane praktycznie i dogodnie dla wszystkich. Gdyby niektórzy potrzebowali pomocy lub zachęty, żeby regularnie wyruszać do służby, porozmawia z nimi na osobności i udzieli życzliwych rad, jak mogliby wprowadzić zmiany na lepsze. Nadzorca służby może podjąć starania, by w towarzystwie prowadzącego studium książki odwiedzić głosicieli nieregularnych. Może też przejrzeć z tym bratem kartotekę sprawozdań ze studiów biblijnych, a potem udać się z niektórymi głosicielami na prowadzone przez nich domowe studia biblijne, by udzielić zachęt i wsparcia duchowego.
7 W zborach mających wiele grup zborowego studium książki wizyty nadzorcy służby będą rzadsze. W tej sytuacji wszyscy powinni podejmować zdwojone wysiłki, by z jego odwiedzin odnieść jak najwięcej pożytku. Podczas takiej wizyty notuj sugestie, które mogą ci pomóc w ulepszeniu służby, a następnie dołóż starań, by wprowadzić je w czyn jeszcze przed następną wizytą. Oczywiście brat ten stale jest w zborze i w każdym innym czasie może nam służyć pomocą, jeśli jej potrzebujemy. W zborach z mniejszą liczbą grup zborowego studium książki nadzorca służby będzie się starał odwiedzić każdą grupę przynajmniej co sześć miesięcy.
8 Jeśli okażemy gotowość do współpracy z nadzorcą służby i jeśli będziemy całym sercem wspierać go podczas wizyt w naszej grupie zborowego studium książki, pomoże nam to jeszcze skuteczniej pozyskiwać uczniów i pomnoży naszą radość w służbie.