Skrzynka pytań

● W jakiej mierze nieochrzczony głosiciel powinien uczestniczyć w służbie polowej, żeby się nadawać do chrztu?

Kto spełnia wymagania stawiane nieochrzczonemu głosicielowi, ten dowiódł już pod niejednym względem, że szczerze pragnie być Świadkiem Jehowy (Ps. 110:3). Dzięki pilnemu studiowaniu Biblii dokonał zmian w sposobie myślenia, nastawieniu i postępowaniu. Pobudzany szczerym pragnieniem podobania się Jehowie i spełniania Jego woli, regularnie spotyka się z ludem Jehowy na zebraniach zborowych, większych zgromadzeniach i na kongresach (Hebr. 10:24, 25). Oprócz regularnej obecności na takich chrześcijańskich zgromadzeniach najprawdopodobniej serce pobudza go do publicznego wyznawania swej wiary przez dawanie komentarzy na zebraniach, i zapewne zapisał się już do teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej (Ps. 40:10, 11; om s. 69).

Kiedy już osoba, z którą studiujemy Biblię, przyjmie prawdę i szczerze docenia wartość orędzia Królestwa, może dostąpić przywileju uczestniczenia w pracy od domu do domu. Jest to najważniejsza działalność prowadzona przez Świadków Jehowy (Mat. 24:14; 28:19, 20; om s. 104, 105). W związku z tym zarówno na głosicielu prowadzącym studium z daną osobą, jak i na starszych spoczywa poważny obowiązek, by się upewnić, czy całe jej życie jest zharmonizowane z zasadami chrześcijańskimi. Powinna szczerze pragnąć zostać Świadkiem Jehowy, oraz doceniać zaszczyt, jakim jest udział w ogłaszaniu Królestwa i pozyskiwaniu uczniów. „Każdy, kto jest ustnie nauczany słowa, niech współuczestniczy we wszystkich dobrach z tym, który udziela takiej nauki ustnej” (Gal. 6:6; w89 15.3, s. 17; om s. 92, 93, 161, 162).

Nie musi upłynąć długi czas od chwili, gdy zainteresowany zacznie się nadawać na głosiciela, do momentu, kiedy będzie mógł zgłosić się do chrztu. Dostosował już swoje życie do zasad chrześcijańskich, tylko brak mu doświadczenia w służbie polowej. Trzeba więc dać mu trochę czasu na wykazanie, że jest zdecydowany regularnie i gorliwie uczestniczyć w służbie polowej (Ps. 40:9; Rzym. 10:9, 14, 15).

Gdy zainteresowany jest już gotowy do chrztu, najprawdopodobniej dzieli się regularnie z drugimi dobrą nowiną, poświęcając na służbę więcej niż jedną czy dwie godziny w miesiącu (w84/23, s. 6, par. 2). Rzecz jasna trzeba uwzględnić indywidualne warunki każdego kandydata, jego przeszłość, wiek, możliwości itp. Starsi będą kierować się radą udzieloną im w książce Zorganizowani na stronie 162: „Interesujemy się ludźmi, których serca lgną do Jehowy i którzy pojmują sens podstawowych prawd biblijnych. Życzliwa pomoc, której udzielacie zgłaszającym się do chrztu, zachęci ich do podjęcia chrześcijańskiej służby po należytym przygotowaniu się do tego ważnego zadania” (Mat. 16:24; Jana 4:34; 1 Piotra 2:21).