Sprawujmy się w sposób godny dobrej nowiny
1 Jako Świadkowie Jehowy, pragniemy przysparzać czci imieniu naszego Boga. Wiemy, że nasze zachowanie, mowa, ubiór i w ogóle wygląd zewnętrzny mogą kształtować pogląd drugich na prawdziwe wielbienie. Odnosi się to szczególnie do zebrań zborowych. Chcemy mieć pewność, że wszystko, co się na nich robi i mówi, jest godne dobrej nowiny i przynosi chwałę Jehowie (Filip. 2:4).
2 Wiele mierników tego świata w kwestii ubioru i wyglądu jest dla chrześcijan nie do przyjęcia. Słudzy dobrej nowiny powinni zwracać na tę sprawę baczną uwagę. W Strażnicy z 1 czerwca 1989 roku na stronie 20 powiedziano: „Nasz ubiór nie musi być drogi, ale niech będzie czysty, gustowny i skromny. Podobnie obuwie powinno być wyczyszczone i w dobrym stanie. Tak samo na wszystkich zebraniach, ze zborowym studium książki włącznie, nasze ciało powinno być czyste, a ubiór schludny i stosowny”.
3 Punktualność świadczy o tym, że mamy wzgląd na drugich i okazujemy im życzliwość. Nieprzewidziane okoliczności mogą sporadycznie przeszkodzić nam w przyjściu na zebranie o właściwej porze. Ale zwyczajowe spóźnianie się może wskazywać na brak szacunku dla świętego celu zebrań i zapominanie o tym, że nie wolno przeszkadzać drugim. Spóźnialscy nieraz rozpraszają uwagę innych i nie pozwalają im odnieść pełnego pożytku z programu. Punktualność jest oznaką szacunku dla uczuć i pomyślności wszystkich obecnych.
4 Z miłości do bliźnich powinniśmy też unikać zakłócania spokoju w czasie zebrań. Szeptanie, jedzenie, żucie gumy, szeleszczenie papierem, niepotrzebne chodzenie do ubikacji może przeszkadzać innym w należytym skupieniu się i nie licować z godnością miejsca, w którym oddajemy cześć Jehowie. Byłoby też rzeczą niestosowną, gdyby w trakcie zebrania ktokolwiek załatwiał sprawy zborowe lub rozmawiał z innymi, chyba że jakieś wyjątkowe okoliczności wymagają, by ktoś opuścił swe miejsce. Wszystkie pozostałe osoby powinny siedzieć i słuchać programu, aby wraz z rodziną odnieść z niego pożytek. W Sali Królestwa nie ma miejsca na nonszalanckie maniery, ponieważ „miłość (...) nie zachowuje się nieprzyzwoicie” (1 Kor. 13:4, 5; Gal. 6:10).
5 Chwały i czci imieniu Jehowy przysparza też przykładne zachowanie naszych dzieci na zebraniach. Rodzice muszą sprawować nad swymi pociechami baczny nadzór. Należy je zachęcać do słuchania oraz do dawania komentarzy. Rodzice małych dzieci często siadają w takim miejscu, by szybko mogli z nimi wyjść i zatroszczyć się o ich potrzeby bez zbytniego rozpraszania uwagi innych.
6 „Sprawujcie się w sposób godny dobrej nowiny” — nawoływał Paweł (Filip. 1:27). Dokładajmy więc wszelkich starań, by na zebraniach pielęgnować dobre maniery i mieć wzgląd na drugich. Dzięki współpracy wszystkich członków zboru spotkania te będą okazją do ‛wymiany zachęt u każdego przez wiarę drugiego’ (Rzym. 1:12).