Pamiętaj o wiernych osobach w podeszłym wieku
1 Pomimo wdowieństwa i podeszłego wieku 84-letnia Anna „nigdy nie opuszczała świątyni”. I za tę wierność Jehowa wspaniale ją nagrodził (Łuk. 2:36-38). Dzisiaj wiele sióstr i braci będących w trudnej sytuacji przejawia podobnego ducha. Gdy takie wierne osoby zmagają się z problemami zdrowotnymi lub ograniczeniami sędziwego wieku, mogą czasami czuć się zniechęcone. Zastanówmy się, w jaki praktyczny sposób możemy je zachęcać i im pomagać, by dalej prowadziły aktywne życie duchowe.
2 Zebrania i służba kaznodziejska. Wielu wiernym chrześcijanom w podeszłym wieku łatwiej jest regularnie korzystać z zebrań, gdy inni życzliwie zapewnią im dojazd. Nie tylko buduje to duchowo tych wieloletnich sług Bożych, ale też przynosi pożytek całemu zborowi. Czy masz w tym swój udział? (Hebr. 13:16).
3 Regularne uczestniczenie w służbie sprawia prawdziwym chrześcijanom radość i satysfakcję. Ale dla osób starszych i chorych bywa dużym wyzwaniem. Czy ktoś taki nie mógłby ci towarzyszyć jako „współpracownik” w którejś z form świadczenia? (Rzym. 16:3, 9, 21). Mógłbyś go zaprosić do wspólnego głoszenia przez telefon, na odwiedziny ponowne lub studium biblijne. A jeśli taki sędziwy głosiciel nie jest w stanie wyjść z domu, to czy studium nie można by przeprowadzić u niego?
4 Studium i towarzystwo. Niektórzy od czasu do czasu zapraszają jakąś starszą osobę na swoje studium rodzinne, a nawet organizują je w jej domu. Pewna matka wzięła dwójkę małych dzieci do siostry w podeszłym wieku na studium książki Mój zbiór opowieści biblijnych; w rezultacie wszyscy czuli się pokrzepieni swym towarzystwem. Osoby takie cenią sobie również zaproszenie na wspólny posiłek bądź spotkanie z innej okazji. Jeżeli są zbyt słabe na długie wizyty, czy nie mógłbyś przynajmniej zadzwonić do nich lub przyjść choćby na chwilę i im poczytać, pomodlić się z nimi albo opowiedzieć jakieś budujące przeżycie? (Rzym. 1:11, 12).
5 Jehowa ceni wierne osoby w podeszłym wieku (Hebr. 6:10, 11). Naśladujmy Go w tym, wyrażając im swe uznanie i pomagając, by dalej mogły regularnie brać udział w zajęciach teokratycznych.