Czy możesz ‛przeprawić się do Macedonii’?
1. Dlaczego Paweł i jego towarzysze udali się do Macedonii?
1 Około 49 roku n.e. apostoł Paweł wyruszył z Antiochii Syryjskiej w drugą podróż misjonarską. Zamierzał odwiedzić Efez oraz inne miasta Azji Mniejszej. Jednakże za pośrednictwem ducha świętego otrzymał zaproszenie, by ‛przeprawić się do Macedonii’. Razem ze swymi towarzyszami chętnie przyjął to zadanie i dostąpił przywileju założenia pierwszego zboru w tamtym regionie (Dzieje 16:9, 10; 17:1, 2, 4). Obecnie w niektórych rejonach ogólnoświatowego pola pilnie potrzeba więcej żniwiarzy (Mat. 9:37, 38). Czy mógłbyś pomóc?
2. Dlaczego niektórzy nie biorą pod uwagę przeniesienia się do innego kraju?
2 Być może masz ducha misjonarskiego tak jak Paweł, ale nie bierzesz pod uwagę wyjazdu do innego kraju — na przykład dlatego, że nie możesz skorzystać ze Szkoły Gilead, twoje lata młodości już minęły, jesteś samotną siostrą lub masz niepełnoletnie dzieci. Niewykluczone, że obawiasz się nauki języka obcego lub z przyczyn ekonomicznych musiałeś wyemigrować z kraju i dlatego niechętnie myślisz o ponownej przeprowadzce. Po rozważeniu tej sprawy z modlitwą możesz jednak stwierdzić, że te okoliczności wcale nie muszą powstrzymywać cię od przeniesienia się na teren zagraniczny, na którym są większe potrzeby.
3. Dlaczego przeszkolenie misjonarskie nie jest niezbędnym warunkiem skutecznego głoszenia za granicą?
3 Czy konieczne jest przeszkolenie misjonarskie? Czemu Paweł i jego towarzysze zawdzięczali powodzenie w służbie kaznodziejskiej? Polegali na Jehowie i Jego świętym duchu (2 Kor. 3:1-5). Zatem nawet jeśli okoliczności uniemożliwiają ci skorzystanie ze specjalnego szkolenia, możesz skutecznie głosić w innym kraju. Pamiętaj też, że przez cały czas się uczysz na zajęciach szkoły teokratycznej oraz zebraniu służby. A jeśli twoim celem jest Szkoła Gilead lub inne szkolenie, to dzięki przeniesieniu się do obcego kraju zakosztujesz służby misjonarskiej i zdobędziesz cenne doświadczenie. Przyda ci się ono, gdy zostaniesz zaproszony na któreś z dodatkowych szkoleń teokratycznych.
4. Dlaczego również starsze osoby mogą wziąć pod uwagę głoszenie na terenie zagranicznym?
4 Osoby starsze. Dojrzali duchowo chrześcijanie w starszym wieku, którzy cieszą się w miarę dobrym zdrowiem, mogą być wielką pomocą w krajach, gdzie są większe potrzeby. Czy jesteś już na rencie lub emeryturze? Nierzadko nawet osoby otrzymujące skromne świadczenia są w stanie całkiem nieźle sobie radzić w biedniejszych krajach. Koszty utrzymania — obejmujące również dobrą opiekę medyczną — są tam znacznie niższe niż w państwach zamożnych.
5. Opowiedz przeżycie brata będącego na emeryturze, który przeprowadził się za granicę.
5 Pewien brat na emeryturze, będący pionierem i starszym, przeniósł się z anglojęzycznego kraju do popularnego regionu turystycznego w Azji Południowo-Wschodniej. Chciał wspomóc tamtejszą anglojęzyczną grupę złożoną z dziewięciu głosicieli. Na powierzonym im terenie mieszkało około 30 000 osób mówiących po angielsku. W ciągu dwóch lat liczba obecnych na zebraniach wzrosła do 50. Brat napisał: „Dzięki tej przeprowadzce zaznałem najwspanialszych błogosławieństw w moim życiu. Nie starczyłoby mi czasu, żeby opowiedzieć o nich choćby w zarysie!”.
6. Czego doświadczyła pewna samotna chrześcijanka, która przeprowadziła się do kraju z większymi potrzebami?
6 Siostry w stanie wolnym. Siostry odgrywają ważną rolę w rozgłaszaniu dobrej nowiny w krajach, gdzie są większe potrzeby (Ps. 68:11). Pewna młoda samotna siostra pragnęła poszerzyć zakres służby i działać na terenie zagranicznym. Jej rodzice jednak z oczywistych względów martwili się o jej bezpieczeństwo. Dlatego wybrała kraj stabilny pod względem politycznym i gospodarczym, napisała do tamtejszego Biura Oddziału i otrzymała praktyczne, szczegółowe informacje. W ciągu sześciu lat spędzonych w tym kraju zaznała mnóstwa błogosławieństw. Opowiada: „W zborze rodzinnym miałabym niewiele możliwości prowadzenia studiów biblijnych. Ale usługując na terenie o większych potrzebach, mogłam prowadzić dużo studiów i naprawdę ulepszyć umiejętność nauczania”.
7. Opowiedz o rodzinie, która wyjechała do obcego kraju.
7 Rodziny. Czy posiadanie dzieci wyklucza możliwość przeniesienia się za granicę, aby rozgłaszać dobrą nowinę? Pewna rodzina z dwojgiem dzieci w wieku ośmiu i dziesięciu lat postanowiła spróbować. Matka tak podsumowuje tę decyzję: „Cieszymy się, że właśnie tutaj wychowywaliśmy nasze dzieci, ponieważ mogły przebywać w towarzystwie pionierów specjalnych i misjonarzy. Pełnienie służby tam, gdzie są większe potrzeby, wzbogaciło nasze życie”.
8. Czy możliwe jest pełnienie służby w innym kraju bez znajomości języka obcego? Objaśnij to szerzej.
8 Bariera językowa. Czy przed wyjazdem do obcego kraju powstrzymuje cię perspektywa nauki nowego języka? Są kraje, gdzie potrzeba głosicieli znających twój język. Pewne małżeństwo posługujące się językiem angielskim pragnęło się przeprowadzić do hiszpańskojęzycznego kraju, w którym mieszka liczna grupa imigrantów mówiących po angielsku. Otrzymali z Biura Oddziału informację o kilku zborach potrzebujących wsparcia, wybrali jeden i dwukrotnie go odwiedzili. Po powrocie do domu ograniczyli miesięczne wydatki i przez rok oszczędzali pieniądze. Gdy byli już gotowi do wyjazdu, bracia z tamtego zboru pomogli im znaleźć mieszkanie w przystępnej cenie.
9, 10. Nad czym mogą się zastanowić osoby, które wyemigrowały ze swojego kraju, i dlaczego?
9 Emigranci. Być może wyemigrowałeś ze swojego kraju jeszcze przed poznaniem prawdy? Niewykluczone, że pilnie potrzeba tam głosicieli Królestwa. Czy mógłbyś rozważyć możliwość powrotu, by pomóc miejscowym braciom? Tobie z pewnością łatwiej będzie znaleźć pracę i mieszkanie niż cudzoziemcowi. Najprawdopodobniej też władasz miejscowym językiem. Ponadto ludzie mogą chętniej słuchać dobrej nowiny z ust rodaka niż kogoś, kogo uważają za obcego.
10 Pewien mężczyzna uciekł z Albanii, osiedlił się we Włoszech, znalazł dobrą pracę i przysyłał pieniądze rodzinie. Po poznaniu prawdy zaczął uczyć swego ojczystego języka grupę włoskich pionierów specjalnych. Zamierzali oni przeprowadzić się do Albanii, żeby głosić na terenie z większymi potrzebami. Człowiek ten pomyślał wtedy: „Ci bracia są zdecydowani zamieszkać w kraju, z którego ja uciekłem. Nie znają języka, a jednak bardzo chcą tam działać. Tymczasem ja znam język i tamtejszą kulturę. Co właściwie robię we Włoszech?”. Postanowił więc wrócić do Albanii, by krzewić dobrą nowinę. Opowiada: „Czy kiedykolwiek żałowałem, że zrezygnowałem z zarabiania pieniędzy we Włoszech? Ani przez chwilę! W Albanii znalazłem zajęcie, które rzeczywiście ma sens. Jestem głęboko przekonany, że służenie Jehowie z wykorzystaniem wszelkich posiadanych możliwości i środków jest pracą wielce pożyteczną, dającą trwałe zadowolenie”.
11, 12. Co powinny zrobić osoby pragnące usługiwać za granicą?
11 Jak to zrobić. Przed udaniem się do Macedonii Paweł i jego współpracownicy zamierzali podróżować na zachód, ale „duch święty zabronił im”, toteż powędrowali na północ (Dzieje 16:6). Gdy znaleźli się w pobliżu Bitynii, Jezus odwiódł ich od głoszenia również w tej krainie (Dzieje 16:7). Jehowa za pośrednictwem Jezusa wciąż nadzoruje działalność ewangelizacyjną (Mat. 28:20). Dlatego jeśli rozważasz możliwość przeniesienia się do innego kraju, módl się do Boga o kierownictwo (Łuk. 14:28-30; Jak. 1:5; zobacz ramkę „Jak ustalić, czy w danym kraju są potrzeby”).
12 Poproś o szczere rady starszych z twojego zboru, a także innych dojrzałych chrześcijan (Prz. 11:14; 15:22). Przeczytaj w naszych publikacjach materiały dotyczące usługiwania za granicą. Postaraj się też dowiedzieć czegoś więcej o krajach, które bierzesz pod uwagę. Może udałoby ci się pojechać tam na dłużej niż tylko parę dni. Jeśli poważnie myślisz o przeprowadzce, możesz napisać do tamtejszego Biura Oddziału z prośbą o dodatkowe informacje. Adres znajdziesz w aktualnym Roczniku. Zamiast jednak samemu wysyłać list, przekaż go miejscowym starszym, którzy dołączą swoją opinię (zobacz książkę Zorganizowani do spełniania woli Jehowy, strony 111 i 112).
13. W jaki sposób może ci pomóc Biuro Oddziału, ale o co będziesz musiał zatroszczyć się sam?
13 Biuro Oddziału prześle ci przydatne informacje o danym kraju, ale nie oczekuj, że pomoże ci w uzyskaniu prawa pobytu, wizy i innych formalności czy też zakwaterowania. O to będziesz musiał zatroszczyć się we własnym zakresie przed wyjazdem za granicę. Sam też będziesz kontaktował się z ambasadami lub konsulatami w sprawie wizy i pozwolenia na pracę. Osoby pragnące przeprowadzić się do innego kraju powinny być w stanie zadbać o swoje potrzeby i spełnić wymagania prawne (Gal. 6:5).
14. Jakie środki ostrożności powinieneś zachować, gdy chcesz wyjechać lub przeprowadzić się do kraju, w którym nasza działalność podlega ograniczeniom?
14 Kraje, w których nasza działalność podlega ograniczeniom. W niektórych państwach nasi bracia i siostry muszą zachowywać daleko idącą ostrożność (Mat. 10:16). Głosiciele odwiedzający taki kraj lub przeprowadzający się do niego mogliby nieumyślnie ściągnąć uwagę na działalność tamtejszych braci i narazić ich na niebezpieczeństwo. Przed podjęciem decyzji o przeprowadzce na taki teren najpierw za pośrednictwem grona starszych z twojego zboru napisz do Biura Oddziału w twoim kraju.
15. Jak mogą poszerzyć zakres swej służby osoby, którym okoliczności nie pozwalają na wyjazd za granicę?
15 Gdy nie możesz się przeprowadzić. Jeśli nie jesteś w stanie przenieść się do innego kraju, nie zniechęcaj się. Mogą stać przed tobą otworem inne „wielkie drzwi prowadzące do działalności” (1 Kor. 16:8, 9). Nadzorca obwodu zapewne wie, gdzie znajduje się teren z potrzebami, na który byłbyś w stanie dojeżdżać z domu. Być może mógłbyś wspierać pobliską grupę lub zbór obcojęzyczny. Warto też zastanowić się nad poszerzeniem zakresu służby w swoim zborze. Pamiętaj, że niezależnie od okoliczności najważniejsze jest, by służyć Jehowie z całej duszy (Kol. 3:23).
16. Jak powinniśmy traktować osoby, które pragną się przeprowadzić za granicę?
16 Czy znasz dojrzałą duchowo osobę pragnącą usługiwać za granicą? Jeśli tak, to udziel jej wsparcia i zachęty! Kiedy Paweł opuszczał Antiochię Syryjską, było to trzecie pod względem wielkości miasto cesarstwa rzymskiego (po Rzymie i Aleksandrii). Tamtejsi bracia, mając tak rozległy teren, z pewnością potrzebowali pomocy Pawła i jego odejście oznaczało dla nich znaczną stratę. Jednak Biblia nie mówi, iż zniechęcali go do wyjazdu. Najwyraźniej patrzyli na sprawy z szerszej perspektywy i pamiętali, że „polem jest świat” (Mat. 13:38).
17. Dlaczego warto rozważyć możliwość ‛przeprawienia się do Macedonii’?
17 Paweł i jego towarzysze pozytywnie zareagowali na zachętę, by przeprawić się do Macedonii, dzięki czemu dostąpili licznych błogosławieństw. W macedońskim mieście Filippi spotkali Lidię, a „Jehowa szeroko otworzył jej serce, aby zwracała uwagę na to, co mówi Paweł” (Dzieje 16:14). Wyobraź sobie, jaką radość czuł Paweł i współpracujący z nim misjonarze, gdy Lidia oraz wszyscy jej domownicy zostali ochrzczeni! W wielu krajach są osoby szczerze usposobione tak jak Lidia, do których jeszcze nie dotarła dobra nowina o Królestwie. Jeśli ‛przeprawisz się do Macedonii’, możesz zaznać radości wynikającej z odnalezienia ich i udzielenia im pomocy.
[Ramka na stronie 5]
Jak ustalić, czy w danym kraju są potrzeby
• Sięgnij do najnowszego Rocznika. Zwróć szczególną uwagę na liczbę mieszkańców przypadających na głosiciela.
• Za pomocą Skorowidza wyszukaj artykuły i doświadczenia mające związek z danym krajem.
• Porozmawiaj z głosicielami, którzy odwiedzili ten kraj lub w nim mieszkali.
• Jeżeli myślisz o kraju, w którym mógłbyś głosić w swoim języku, sprawdź w dostępnych źródłach — na przykład w Internecie — ilu ludzi posługuje się tam twoim językiem.