Dlaczego powinniśmy szukać rad

1. Co pomoże nam podejmować mądre decyzje i realizować swoje plany? (Przysłów 13:10; 15:22).

WSZYSCY chcemy podejmować mądre decyzje. I wszyscy chcemy, żeby nasze plany się powiodły. Z Biblii dowiadujemy się, jak osiągnąć oba te cele (odczytaj Przysłów 13:10; 15:22).

2. Co obiecuje nam Jehowa?

² Oczywiście najlepszą Osobą, do której możemy się zwracać o mądrość i rady, jest nasz Ojciec, Jehowa. Obiecuje nam On: „Udzielę ci rad, mając oko zwrócone na ciebie” (Ps. 32:8). Jak wynika z tych słów, Jehowa udziela nam rad dostosowanych do naszych potrzeb i pomaga nam wprowadzać je w życie.

3. Co omówimy w tym artykule?

³ W tym artykule poszukamy w Słowie Bożym odpowiedzi na cztery pytania: 1) Jakie cechy musimy przejawiać, żeby odnieść korzyści z dobrych rad? 2) Kto może nam ich udzielić? 3) Co pomoże nam zachowywać otwarty umysł i właściwe nastawienie serca? 4) Dlaczego nie powinniśmy oczekiwać od innych, że będą podejmować decyzje za nas?

JAKIE CECHY MUSIMY PRZEJAWIAĆ

4. Jakie cechy są niezbędne, żeby odnosić korzyści z dobrych rad?

⁴ Żeby odnosić korzyści z dobrych rad, musimy być pokorni i skromni. Musimy być gotowi przyznać, że nie mamy wystarczającego doświadczenia lub wiedzy, by podjąć mądrą decyzję samodzielnie. Gdyby brakowało nam pokory i skromności, Jehowa nie mógłby nam pomóc. Bylibyśmy głusi na wszelkie rady pochodzące z Jego Słowa (Mich. 6:8; 1 Piotra 5:5). Jeśli jednak przejawiamy te cechy, będziemy chętnie przyjmować oparte na Biblii rady i się do nich stosować.

5. Jakie osiągnięcia mogłyby wbić Dawida w pychę?

⁵ Pomyślmy, czego możemy się nauczyć od Dawida. To, co osiągnął, mogłoby wbić go w pychę. Na długo zanim wstąpił na tron, był znany jako zdolny muzyk. Grał nawet dla samego króla (1 Sam. 16:18, 19). Po tym, jak został namaszczony na kolejnego władcę, Jehowa zaczął go wzmacniać swoim świętym duchem (1 Sam. 16:11-13). Dawid zyskał sławę jako wojownik — zabił nawet filistyńskiego olbrzyma Goliata (1 Sam. 17:37, 50; 18:7). Człowiek, który miał tak niezwykłe osiągnięcia, mógłby stwierdzić, że nie potrzebuje niczyich rad. Ale nie Dawid.

6. Skąd wiemy, że Dawid chętnie przyjmował rady? (Zobacz też ilustrację).

⁶ Gdy Dawid został królem, otaczał się wieloma doradcami (1 Kron. 27:32-34). I nic w tym dziwnego, bo od zawsze chętnie słuchał rad. Przyjmował je nie tylko od mężczyzn, ale też od kobiet, na przykład od Abigail. Była ona żoną Nabala — człowieka niewdzięcznego, egoistycznego i nieszanującego drugich. Dawid pokornie jej posłuchał, dzięki czemu uniknął popełnienia strasznego błędu (1 Sam. 25:2, 3, 21-25, 32-34).

7. Czego uczymy się z przykładu Dawida? (Kaznodziei 4:13). (Zobacz też ilustracje).

⁷ Od Dawida możemy się wiele nauczyć. Może jesteśmy utalentowani albo mamy pewną miarę władzy. Nawet jeśli tak, to nie powinniśmy uważać, że wszystko wiemy i nie potrzebujemy żadnych rad. Powinniśmy słuchać mądrych podpowiedzi, niezależnie od tego, kto ich udziela (odczytaj Kaznodziei 4:13). Dzięki temu unikniemy popełnienia poważnych błędów, które mogłyby nam i innym przysporzyć zmartwień.

KTO MOŻE NAM UDZIELIĆ DOBRYCH RAD

8. Dlaczego Jonatan był odpowiednią osobą do udzielenia rady Dawidowi?

⁸ Od Dawida możemy nauczyć się czegoś jeszcze. Słuchał on rad od osób, które miały bliską więź z Jehową oraz dobrze rozumiały jego sytuację. Na przykład kiedy zastanawiał się, czy jest szansa na przywrócenie pokojowych relacji z królem Saulem, poradził się jego syna Jonatana. Dlaczego Jonatan był odpowiednią osobą? Bo nie tylko kochał Jehowę, ale też dobrze znał Saula (1 Sam. 20:9-13). Jak moglibyśmy pod tym względem naśladować Dawida?

9. Do kogo powinniśmy zwracać się o rady? Podaj przykład. (Przysłów 13:20).

⁹ Kiedy potrzebujemy rady, zrobimy dobrze, zwracając się do kogoś, kto ma bliską więź z Jehową oraz zdobył w danej sprawie doświadczenie (odczytaj Przysłów 13:20)a. Przypuśćmy, że jakiś brat chce się ożenić i szuka odpowiedniej kandydatki. Kto mógłby mu udzielić dobrej rady? To prawda, że nieżonaty przyjaciel, który opiera swoje słowa na zasadach biblijnych, może być pomocny. Ale żeby usłyszeć konkretną i praktyczną radę, taki brat powinien zwrócić się do dojrzałego małżeństwa, które dobrze go zna i już od jakiegoś czasu tworzy szczęśliwy związek.

10. Co teraz omówimy?

¹⁰ Do tej pory omówiliśmy, jakie dwie cechy powinniśmy przejawiać i kto może nam udzielić dobrych rad. Teraz dowiemy się, dlaczego powinniśmy zachowywać otwarty umysł i właściwe nastawienie serca. Zastanowimy się też, czy powinniśmy prosić kogoś, żeby podjął decyzję za nas.

JAK ZACHOWYWAĆ OTWARTY UMYSŁ I WŁAŚCIWE NASTAWIENIE SERCA

11, 12. (a) Czego powinniśmy unikać? (b) Co zrobił król Rechoboam, kiedy miał podjąć ważną decyzję?

¹¹ Czasami może się wydawać, że ktoś szuka rady, ale tak naprawdę szuka tylko potwierdzenia decyzji, którą już podjął. Taka osoba nie ma otwartego umysłu i właściwego nastawienia serca. Powinna wziąć pod uwagę ostrzegawczy przykład króla Rechoboama.

¹² Rechoboam objął tron po swoim ojcu, Salomonie. W Izraelu panował wtedy dostatek, ale ludzie czuli się przeciążeni obowiązkami, które Salomon na nich nałożył. Poprosili więc Rechoboama, żeby im nieco ulżył. Król powiedział, że potrzebuje czasu na podjęcie decyzji. Początkowo postąpił mądrze — zwrócił się do starszych mężczyzn, którzy doradzali Salomonowi (1 Król. 12:2-7). Jednak ostatecznie ich nie posłuchał. Dlaczego? Być może podjął decyzję już wcześniej i szukał tylko kogoś, kto go w niej utwierdzi. Jeśli tak, to zrobili to jego rówieśnicy (1 Król. 12:8-14). Rechoboam odpowiedział ludowi zgodnie z ich radą. W rezultacie wielu Izraelitów się przeciw niemu zbuntowało i od tamtej pory miał mnóstwo problemów (1 Król. 12:16-19).

13. Jak możemy ustalić, czy mamy otwarty umysł i właściwe nastawienie serca?

¹³ Czego się uczymy z historii Rechoboama? Kiedy prosimy o radę, powinniśmy mieć otwarty umysł i właściwe nastawienie serca. Jak możemy ustalić, czy rzeczywiście tak jest? Zadajmy sobie pytanie: „Czy szybko odrzucam radę, jeśli nie jest taka, jak się spodziewałem?”. Omówmy pewien przykład.

14. O czym musimy pamiętać, kiedy otrzymujemy radę? Podaj przykład. (Zobacz też ilustrację).

¹⁴ Wyobraźmy sobie, że brat otrzymuje atrakcyjną ofertę pracy. W związku z tym postanawia poprosić o radę starszego. Wspomina mu, że ta praca wiązałaby się z opuszczaniem rodziny na dłuższy czas. Starszy przypomina mu zasadę biblijną, że jego najważniejszym obowiązkiem jest dbanie o rodzinę pod względem duchowym (Efez. 6:4; 1 Tym. 5:8). Jednak bratu nie podobają się jego słowa i zaczyna pytać o zdanie innych braci, dopóki ktoś nie powie mu tego, co chce usłyszeć. Czy ten brat naprawdę szuka rady, czy raczej już podjął decyzję i chce tylko, żeby ktoś go w niej utwierdził? Pamiętajmy, że serce jest zdradliwe (Jer. 17:9). Czasami najbardziej potrzebujemy tej rady, której wcale nie chcemy usłyszeć.

CZY POWINNIŚMY PROSIĆ, ŻEBY KTOŚ PODJĄŁ DECYZJĘ ZA NAS?

15. Czego powinniśmy unikać i dlaczego?

¹⁵ Każdy z nas sam ponosi odpowiedzialność za swoje decyzje (Gal. 6:4, 5). Jak już powiedzieliśmy, mądry człowiek przed ich podjęciem szuka rad w Słowie Bożym i u dojrzałych chrześcijan. Nie powinniśmy jednak prosić innych, by podejmowali decyzje za nas. Czasami niektórzy pytają wprost: „Co byś zrobił na moim miejscu?”. A inni bez głębszego zastanowienia kopiują decyzje drugich.

16. Jaka sytuacja w związku z mięsem ofiarowanym bożkom miała miejsce w Koryncie i kto ponosił odpowiedzialność za podjętą w tej sprawie decyzję? (1 Koryntian 8:7; 10:25, 26).

¹⁶ Zastanówmy się nad sytuacją związaną z mięsem ofiarowanym bożkom, która miała miejsce w I wieku n.e. w zborze w Koryncie. Apostoł Paweł napisał do tamtejszych chrześcijan: „Wiemy, że bożek jest niczym, że jest tylko jeden Bóg” (1 Kor. 8:4). Biorąc to pod uwagę, niektórzy decydowali się jeść mięso, które wcześniej mogło być ofiarowane bożkom, a potem sprzedane na targu. Inni dochodzili do wniosku, że sumienie im na to nie pozwala (odczytaj 1 Koryntian 8:7; 10:25, 26). Była to osobista decyzja. Paweł nigdy nie radził Koryntianom podejmować decyzji za drugich ani kopiować tego, co robią inni. Każdy miał ‛sam za siebie zdać sprawę Bogu’ (Rzym. 14:10-12).

17. Co mogłoby się stać, gdybyśmy po prostu kopiowali decyzje innych? Podaj przykład. (Zobacz też ilustracje).

¹⁷ Czy dzisiaj mogłoby się zdarzyć coś podobnego? Pomyślmy na przykład o frakcjach krwi. Każdy chrześcijanin musi podjąć osobistą decyzję, czy je przyjmieb. To prawda, że zrozumienie tej kwestii może nie być łatwe. Musimy jednak pamiętać, że odpowiedzialność za tę decyzję ponosimy sami (Rzym. 14:4). Gdybyśmy po prostu kopiowali decyzje innych, nasze sumienie z czasem przestałoby reagować tak, jak powinno. Szkolimy je tylko wtedy, gdy go używamy (Hebr. 5:14). Kiedy więc powinniśmy poprosić dojrzałego chrześcijanina o radę? Wtedy, gdy już sami poszukaliśmy informacji, ale ciągle potrzebujemy pomocy w zrozumieniu, jak zasady biblijne odnoszą się do naszej sytuacji.

DALEJ SZUKAJ RAD

18. Co Jehowa dla nas zrobił?

¹⁸ Pozwalając nam podejmować osobiste decyzje, Jehowa okazał nam ogromne zaufanie. Co więcej, dał nam swoje Słowo, Biblię, oraz mądrych przyjaciół, którzy mogą nam pomóc wyciągać wnioski z zawartych w niej zasad. Jest dla nas wspaniałym Ojcem (Prz. 3:21-23). Jak możemy okazywać Mu za to wdzięczność?

19. Jak możemy sprawiać radość Jehowie?

¹⁹ Pomyślmy: Rodzice bardzo się cieszą, gdy ich dzieci wyrastają na dojrzałych, rozsądnych i mądrych chrześcijan. Podobnie nasz niebiański Ojciec, Jehowa, cieszy się, gdy widzi, jak nabieramy dojrzałości duchowej, szukamy rad i podejmujemy decyzje, które przynoszą Mu chwałę.