1:22

swoją pieczęć: W czasach biblijnych pieczęci używano niczym podpisu przy poświadczaniu prawa własności lub autentyczności czegoś bądź przy zawieraniu umowy. Chrześcijan namaszczonych duchem Bóg symbolicznie opieczętowuje duchem świętym na znak, że stają się Jego własnością i że mają widoki na życie w niebie (Ef 1:13, 14).

gwarancję tego, co ma przyjść: Lub „zadatek tego, co ma przyjść”. Użyte tu greckie słowo arrabòn występuje w Chrześcijańskich Pismach Greckich trzy razy — za każdym razem w kontekście namaszczenia chrześcijan duchem, czyli świętym duchem Boga, Jego czynną siłą (2Ko 5:5; Ef 1:13, 14). To szczególne działanie ducha świętego stanowi „gwarancję tego, co ma przyjść” — sprawia, że namaszczeni chrześcijanie są pewni swojej nadziei. Przypomina swego rodzaju zadatek. Pełna zapłata, czyli nagroda, którą odbiorą, obejmuje otrzymanie niezniszczalnego ciała niebiańskiego (2Ko 5:1-5) i daru nieśmiertelności (1Ko 15:48-54).