4:6

ujmujące: Grecki wyraz cháris, zwykle używany w Biblii w odniesieniu do niezasłużonej życzliwości Boga, ma szeroki zakres znaczeniowy. Tutaj Paweł odnosi go do mowy — przekazuje myśl, że ma ona być budująca, życzliwa, przyjazna, miła w odbiorze (por. Ef 4:29, gdzie cháris oddano jako „przynieść korzyść”). W Łk 4:22 termin ten (też oddany jako „ujmujące”) został użyty w stosunku do słów, które Jezus wypowiedział w rodzinnym Nazarecie (por. Ps 45:2, gdzie w Septuagincie [44:3, LXX] wyraz cháris opisuje ujmującą mowę mesjańskiego Króla). W omawianym wersecie Paweł pisze, że słowa chrześcijanina zawsze powinny być budujące, życzliwe, przyjazne i miłe w odbiorze. W ten sposób wskazuje, że taka mowa nie może być zarezerwowana dla wybranych osób czy na specjalne okazje. Powinna być raczej zwyczajem chrześcijanina.

przyprawione solą: W Chrześcijańskich Pismach Greckich wspomniano o soli kilka razy, zarówno w sensie dosłownym, jak i przenośnym. Te wzmianki pomagają zrozumieć, co Paweł miał na myśli w tym wersecie (zob. komentarze do Mt 5:13; Mk 9:50). Jak się wydaje, nawiązywał do tego, że sól dodaje potrawom smaku i ma właściwości konserwujące. Chciał więc zachęcić chrześcijan, by głosząc ratujące życie orędzie, tak ‛przyprawiali’ swoje słowa, żeby były w dobrym smaku, łatwiejsze do przyjęcia.