Na zdjęciach pokazano pieczęć z brązu z czyimś imieniem. W czasach rzymskich pieczęci używano do odciskania jakiegoś znaku w wosku lub glinie. Służyły one do wielu celów. Na przykład, jak widać na ilustracji, garncarze pieczętowali gliniane dzbany, żeby było wiadomo, do czego służą, jaka jest ich pojemność oraz kto je wytworzył. Czasami do mocowania zatyczki dzbana używano gipsu. Zanim gips stwardniał, odciskano w nim pieczęć sprzedawcy lub dostawcy. Poza tym pieczęci używano, żeby potwierdzić, że coś stanowi czyjąś własność. Paweł nawiązał do symbolicznej pieczęci, kiedy powiedział, że Bóg „położył (...) swoją pieczęć” na chrześcijanach, czyli namaścił ich swoim świętym duchem. Ta „pieczęć” wskazywała, że są Jego własnością (2Ko 1:21, 22).