Niedziela 19 października
Zapuśćcie sieci (Łuk. 5:4).
Jezus zapewnił apostoła Piotra o wsparciu Jehowy. Gdy zmartwychwstał, za sprawą cudu ponownie zapewnił apostołom obfity połów ryb (Jana 21:4-6). Musiało to upewnić Piotra, że Jehowa bez trudu zapewni mu wszystko, czego będzie potrzebował pod względem materialnym. Być może Piotr przypomniał sobie wtedy, jak Jezus powiedział, że Jehowa zadba o tych, którzy ‛szukają najpierw Królestwa’ (Mat. 6:33). W związku z tym na pierwszym miejscu w życiu postawił służbę, a nie łowienie ryb. W dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. odważnie dał świadectwo i pomógł tysiącom ludzi przyjąć dobrą nowinę i zostać naśladowcami Jezusa (Dzieje 2:14, 37-41). Później pomógł w tym Samarytanom i ludziom z innych narodów (Dzieje 8:14-17; 10:44-48). Jehowa w zdumiewający sposób posługiwał się Piotrem, żeby najróżniejsi ludzie przyłączyli się do zboru. w23.09 s. 20, ak. 1; s. 23, ak. 11
Poniedziałek 20 października
Jeżeli mi nie powiecie, co mi się śniło, i nie podacie wyjaśnienia, zostaniecie rozsiekani na kawałki (Dan. 2:5).
Jakieś dwa lata po zburzeniu Jerozolimy przez Babilończyków, król Nabuchodonozor miał przerażający sen, w którym zobaczył ogromny posąg. Gdy się obudził, zagroził, że zabije wszystkich mędrców, w tym także Daniela, jeśli nie opowiedzą mu treści snu i nie wyjaśnią jego znaczenia (Dan. 2:3-5). Daniel musiał działać szybko; w przeciwnym razie zginęłoby mnóstwo ludzi. „Poszedł więc i poprosił króla, żeby dał mu czas na wyjaśnienie snu” (Dan. 2:16). Z całą pewnością wymagało to odwagi i wiary. Nic nie wskazuje na to, by Daniel już wcześniej objaśniał sny. Poprosił swoich przyjaciół, żeby „modlili się do Boga niebios o miłosierdzie w związku z tą tajemnicą” (Dan. 2:18). Jehowa wysłuchał ich modlitw. Pomógł Danielowi wyjaśnić sen króla. Daniel i jego towarzysze ocaleli. w23.08 s. 3, ak. 4
Wtorek 21 października
Ten, kto wytrwa do końca, zostanie wybawiony (Mat. 24:13).
Zastanów się, jakie korzyści przynosi cierpliwość. Kiedy okazujemy tę cechę, jesteśmy szczęśliwsi i spokojniejsi. Korzystnie wpływa więc ona na nasze zdrowie fizyczne i emocjonalne. Dzięki niej mamy lepsze relacje z innymi. Przyczynia się też do jedności w zborze. Gdy ktoś nas prowokuje, nasza spokojna reakcja może zapobiec zaognieniu sytuacji (Ps. 37:8, przypis; Prz. 14:29). A co najważniejsze, naśladujemy naszego niebiańskiego Ojca i jeszcze bardziej się do Niego przybliżamy. Cierpliwość to naprawdę ujmująca i pożyteczna cecha! Chociaż nie zawsze jest nam łatwo ją okazywać, z pomocą Jehowy na pewno uda nam się ją rozwijać. A póki nie nadejdzie obiecany przez Niego nowy świat, możemy być przekonani, że „oczy Jehowy czuwają nad tymi, którzy się Go boją, którzy czekają na Jego lojalną miłość” (Ps. 33:18). Wszyscy bądźmy zdecydowani dalej „ubierać się” w cierpliwość. w23.08 s. 22, ak. 7; s. 25, ak. 16, 17