Jakub zwrócił uwagę, że niektórzy mogą twierdzić, że mają wiarę, ale nie potwierdzają tego uczynkami (Jak. 2:1-5, 9). Wspomniał też o kimś, kto widzi, „że brat lub siostra nie mają się w co ubrać”, ale nie udziela im pomocy. Nawet jeśli twierdzi, że ma wiarę, nie dowodzi jej uczynkami. Nie przedstawia więc ona żadnej wartości (Jak. 2:14-16). Jakub wspomniał o pozytywnym przykładzie wiary w działaniu, jaki dała Rachab (Jak. 2:25, 26). Usłyszała ona o Jehowie i zdała sobie sprawę, że wspiera On Izraelitów (Joz. 2:9-11). Swojej wiary dowiodła uczynkami — udzieliła schronienia dwóm izraelskim zwiadowcom, którzy znaleźli się w niebezpieczeństwie. W rezultacie ta niedoskonała kobieta, która nie była Izraelitką, została uznana za prawą, tak samo jak Abraham. Jej przykład pokazuje, jak ważne jest to, żeby popierać wiarę uczynkami. w23.12 s. 5, ak. 12, 13

Jako chrześcijanie nie poprzestajemy na powierzchownym zrozumieniu Biblii. Z pomocą ducha Bożego chętnie poznajemy „nawet głębokie zagadnienia związane z Bogiem” (1 Kor. 2:9, 10). Może mógłbyś przygotować plan wnikliwego studium osobistego, które przybliży cię do Jehowy. Spróbuj na przykład przeanalizować, jak Jehowa okazywał miłość swoim sługom w przeszłości i jak to dowodzi, że kocha również ciebie. Mógłbyś też przestudiować, jakie wymagania co do oddawania Mu czci miał On wobec Izraelitów, i porównać to z wymaganiami, jakie ma wobec chrześcijan. A może mógłbyś zbadać proroctwa, które spełniły się na Jezusie, gdy był on na ziemi. Możesz zaznać wiele radości, analizując takie tematy za pomocą Skorowidza do publikacji Towarzystwa Strażnica. Wnikliwe studium Biblii pomoże ci umocnić wiarę i ‛zdobyć wiedzę o Bogu’ (Prz. 2:4, 5). w23.10 ss. 18, 19, ak. 3-5

Słowo, którego użył tu apostoł Piotr, dosłownie znaczy „rozpostarta; rozciągnięta”. Druga część wersetu opisuje efekt okazywania takiej miłości — zakrywa ona grzechy naszych braci. Moglibyśmy zilustrować to tak: Chwytamy naszą miłość obiema rękami, jakby była rozciągliwym materiałem, i coraz bardziej ją rozciągamy, aż zakryjemy nie jeden, nie dwa, ale „mnóstwo grzechów”. „Zakryć” to inaczej mówiąc przebaczyć. Tak jak kawałek materiału może zakryć plamę, tak miłość może zakryć słabości i niedoskonałość innych. Nasza miłość do innych powinna być na tyle silna, żebyśmy mogli przebaczać ich słabości — nawet jeśli czasem wymaga to sporych wysiłków (Kol. 3:13). Kiedy przebaczamy, pokazujemy, że nasza miłość jest silna i że chcemy sprawiać radość Jehowie. w23.11 ss. 10, 11, ak. 13-15