Jako chrześcijanie nie poprzestajemy na powierzchownym zrozumieniu Biblii. Z pomocą ducha Bożego chętnie poznajemy „nawet głębokie zagadnienia związane z Bogiem” (1 Kor. 2:9, 10). Może mógłbyś przygotować plan wnikliwego studium osobistego, które przybliży cię do Jehowy. Spróbuj na przykład przeanalizować, jak Jehowa okazywał miłość swoim sługom w przeszłości i jak to dowodzi, że kocha również ciebie. Mógłbyś też przestudiować, jakie wymagania co do oddawania Mu czci miał On wobec Izraelitów, i porównać to z wymaganiami, jakie ma wobec chrześcijan. A może mógłbyś zbadać proroctwa, które spełniły się na Jezusie, gdy był on na ziemi. Możesz zaznać wiele radości, analizując takie tematy za pomocą Skorowidza do publikacji Towarzystwa Strażnica. Wnikliwe studium Biblii pomoże ci umocnić wiarę i ‛zdobyć wiedzę o Bogu’ (Prz. 2:4, 5). w23.10 ss. 18, 19, ak. 3-5

Słowo, którego użył tu apostoł Piotr, dosłownie znaczy „rozpostarta; rozciągnięta”. Druga część wersetu opisuje efekt okazywania takiej miłości — zakrywa ona grzechy naszych braci. Moglibyśmy zilustrować to tak: Chwytamy naszą miłość obiema rękami, jakby była rozciągliwym materiałem, i coraz bardziej ją rozciągamy, aż zakryjemy nie jeden, nie dwa, ale „mnóstwo grzechów”. „Zakryć” to inaczej mówiąc przebaczyć. Tak jak kawałek materiału może zakryć plamę, tak miłość może zakryć słabości i niedoskonałość innych. Nasza miłość do innych powinna być na tyle silna, żebyśmy mogli przebaczać ich słabości — nawet jeśli czasem wymaga to sporych wysiłków (Kol. 3:13). Kiedy przebaczamy, pokazujemy, że nasza miłość jest silna i że chcemy sprawiać radość Jehowie. w23.11 ss. 10, 11, ak. 13-15

Kiedy król Jozjasz był już dorosły, rozpoczął remont świątyni. W trakcie prac znaleziono „księgę Prawa Jehowy, przekazaną przez Mojżesza”. Gdy król usłyszał jej treść, podjął działania, żeby się do niej dostosować (2 Kron. 34:14, 19-21). Czy chciałbyś codzienne czytać Biblię? A jeśli już starasz się tak robić, to jak sobie z tym radzisz? Czy zwracasz uwagę na wersety, które mogą pomóc ci osobiście? Kiedy Jozjasz miał 39 lat, popełnił błąd, który kosztował go życie. Zamiast szukać kierownictwa Jehowy, zaufał własnemu wyczuciu (2 Kron. 35:20-25). Czego się z tego uczymy? Niezależnie od tego, ile mamy lat i jak długo studiujemy Biblię, musimy stale szukać Jehowy. Obejmuje to regularne modlitwy o Jego kierownictwo, studiowanie Jego Słowa i korzystanie z rad dojrzałych chrześcijan. Jeśli będziemy tak robić, to zapewne nie popełnimy poważnych błędów i będziemy szczęśliwsi (Jak. 1:25). w23.09 s. 12, ak. 15, 16