Czy się ubiegasz o urząd nadzorcy — przez gorliwy udział w głoszeniu i czynieniu uczniów?

¹ Głównym zadaniem, jakie Bóg zlecił swym sługom na czas obecny, jest głoszenie dobrej nowiny o Królestwie Bożym. Ten zaszczytny przydział służby Jehowa Bóg dał swemu zborowi chrześcijańskiemu (Mat. 24:14). Działalność ta jest szczególnie ważna teraz, kiedy Królestwo Boże już sprawuje władzę w niebie, tylko w ten sposób bowiem ludzie mogą usłyszeć tę nowinę, od której zależy ich wieczne zbawienie (Rzym. 10:14, 15). Udział w tej działalności świadczy o docenianiu Królestwa Jehowy oraz ustanowionego przez Niego Króla, Jezusa Chrystusa. Jeśli więc jesteś oddanym Bogu i ochrzczonym chrześcijaninem, to czy twój udział w tej działalności stanowi dowód, że się ubiegasz o urząd nadzorcy? — Prz. 24:11.

² Nadzorca zboru chrześcijańskiego musi gorliwie brać udział w pracy kaznodziejskiej. Nie może nim być głosiciel, który się udziela w tej pracy tylko tyle, aby móc powiedzieć, że brał w niej udział. Ubiegający się powinien pod każdym względem dawać przykład i przewodzić w pracy polowej (Hebr. 13:7). Tak wykonywana służba świadczy o miłości do Jehowy i szczerej trosce o los innych ludzi. Cechy te są bardzo istotne w pracy nadzorcy (Odczytaj 1 Tes. 2:8, 9). Miernikiem tych cech u nadzorcy nie może być liczba godzin spędzonych w służbie polowej, wykonuje on bowiem jeszcze bardzo ważną pracę pasterską, lecz ubiegający się o urząd nadzorcy powinien z prawdziwym zapałem brać udział w zleconej przez Boga działalności kaznodziejskiej. Czy więc twój udział w służbie polowej — a zwłaszcza w pracy od drzwi do drzwi — wskazuje na to, że gdybyś został nadzorcą, i pod tym względem dawałbyś zborowi dobry przykład?

³ Dlaczego jest to takie ważne? W pracy polowej zdarzają się często sytuacje, które wystawiają na próbę naszą wiarę. (Omów krótko Łukasza 9:52-55 i Dzieje 20:18, 19.) Dlatego udział w tej pracy sprzyja rozwijaniu owoców ducha i nabyciu potrzebnego nadzorcy doświadczenia, jak postąpić w różnych okolicznościach (Gal. 5:22, 23). Sprzyja też pogłębianiu doceniania kierownictwa Bożego i opieki Bożej; w tej służbie można się nauczyć całkowitego polegania na Nim. Jeżeli ktoś ma zostać starszym, to przede wszystkim powinien być wypróbowany w tej dziedzinie. Służba polowa jest więc dogodną okazją do takiego wypróbowania.

⁴ Służba polowa jest doskonałą zaprawą do wykonywania zadań, jakim muszą podołać starsi w zborze chrześcijańskim (2 Tym. 2:24-26). W jaki sposób? Otóż w tej służbie spotyka się osoby początkowo nastawione nieprzychylnie, czy to dlatego, że są źle poinformowane o świadkach Jehowy, czy też żywią uprzedzenie, oraz ludzi, którzy z powodu ciężkich przeżyć stali się zgryźliwi i podejrzliwi. W pracy od drzwi do drzwi można się uczyć cierpliwości i wielkoduszności wobec ludzi, mając na uwadze ich wieczną pomyślność. Nie mniejszy stopień panowania nad sobą i łagodności jest potrzebny w postępowaniu z członkami zboru.

⁵ Kto się ubiega o urząd nadzorcy, ten musi oprócz tego udzielać się gorliwie w czynieniu uczniów. Musi być „wykwalifikowany do nauczania” (1 Tym. 3:2, NW). Gdzie może się tego nauczyć? Właśnie podczas czynienia uczniów, gdyż stosuje się przy tym nauczanie. Chcąc skutecznie nauczać, trzeba mieć cierpliwość oraz szczerze interesować się losem tych ludzi. Nauczający musi wkładać dużo trudu w wyszukiwanie jak najtrafniejszego uzasadnienia dla przedstawianych nauk. Dlatego gorliwy udział w prowadzeniu studiów biblijnych pomoże ci w nabyciu zdolności potrzebnych do sprawowania kierownictwa nad zborem Bożym. Czy więc ubiegasz się o urząd nadzorcy przez gorliwe czynienie uczniów i pomaganie ludziom w zdobyciu „znaku” utożsamiającego ich z chrześcijanami?

⁶ Głoszenie i czynienie uczniów to bardzo ważna działalność. Przeprowadzenie jej Jehowa powierzył swemu ludowi. Udział w niej ma nie tylko na celu szkolenie do objęcia urzędu nadzorcy, chociaż i do tego wyposaża. Bierzemy w niej udział z całego serca i z całej duszy, ponieważ miłujemy Boga i podzielamy Jego zdanie na tę sprawę. Zamiast myśleć tylko o sobie, myślimy o innych i o tym, żeby na każdym kroku wywyższać imię Jehowy. Ponieważ czynią to wszyscy słudzy Jehowy, więc nadzorcy muszą dawać pod tym względem jak najlepszy przykład.