Zachęcajmy ludzi do szukania Boga
1 Kiedy głosimy od domu do domu lub na ulicach albo gdy świadczymy nieoficjalnie, spotykamy ludzi religijnych i takich, którzy nie wierzą w Boga lub mają o Nim własne wyobrażenie. Wszystkich — niezależnie od ich wierzeń i poglądów — chcemy zachęcać, „aby szukali Boga (...). Bo w rzeczywistości jest On niedaleko od każdego z nas” (Dzieje 17:27, BT). Jak to robić?
BIERZMY PRZYKŁAD Z PAWŁA
2 W Atenach Paweł spotykał ludzi różnego pokroju. Jedni głosili, że głównym celem życia jest czerpanie z niego jak najwięcej przyjemności, inni zaś negowali istnienie Boga jako Osoby, natomiast wierzyli w nieśmiertelność duszy ludzkiej. Jak Paweł zachęcał ich do szukania Boga? Najpierw pochwalił ich za religijność. Jego słowa wstępne nie zawierały niczego, co mogłoby wywołać wrogość słuchaczy lub uprzedzić ich do niego. Zaraz potem zaczął budować logiczną i przekonywającą argumentację, podając niezbite fakty. Wskazał wyraźnie, kto jest godzien odbierania czci Boskiej. W rezultacie niektórzy okazali szczere zainteresowanie poznaniem jedynego prawdziwego Boga (Dzieje 17:22-33).
3 Podobnie my po nawiązaniu z kimś rozmowy starajmy się pochwalić go za dostrzeżone pozytywne cechy, na przykład szczerość, religijność, zamiłowanie do porządku itd. Nie róbmy kwestii z różnic poglądów, lecz dążmy w rozmowie do wytworzenia i utrzymania wspólnej płaszczyzny. Dużą pomocą w osiągnięciu tego celu będzie stosowanie pytań o punkt widzenia i uważne przysłuchiwanie się odpowiedziom rozmówcy. W rozmowie postarajmy się jasno wykazać na podstawie Biblii, co trzeba zrobić, żeby znaleźć Boga. Zadanie to ułatwi nam nowy „Temat do rozmów”.
ZACHĘCANIE TYCH, KTÓRZY SIĘ WYMAWIAJĄ
4 Wiele ludzi nie odczuwa potrzeby szukania Boga, ponieważ sądzą, że już Go znaleźli. Tacy mawiają: „Mam swoją religię” albo: „W jakiej religii się urodziłem, w takiej umrę”, po czym zmierzają do zakończenia rozmowy. Jak ich zachęcić do dalszych poszukiwań? Można ich pochwalić za religijność, a następnie powiedzieć: „Ludzkość poszukuje Boga w różny sposób. [W tym miejscu w zależności od sytuacji można przejść do omówienia wersetu (wersetów) z nowego „Tematu do rozmów”]. Ale czy zgodzi się pan(i) z tym, że najczęściej ludzie wyznają religię swoich rodziców, a nie tę, którą sami wybrali? Innymi słowy wyznają religię, w której się urodzili. Warto zapoznać się z odmiennymi poglądami religijnymi. W tej publikacji wykazano na podstawie Pisma Świętego... (Nawiąż do omówionego w niej tematu)”. Jeśli rozmówca okaże szczere zainteresowanie, zachęć go do przyjęcia proponowanej mu publikacji i przeczytania jej. (Inne propozycje zareagowania na podobne wypowiedzi zamieszczono w Naszej Służbie Królestwa z maja 1986 roku, strona 8).
5 Inni nie szukają Boga, bo nie wierzą w Jego istnienie albo mają o Nim własne wyobrażenie. Gdybyś napotkał takich ludzi, spróbuj nawiązać z nimi budującą rozmowę, korzystając z propozycji podanych w Naszej Służbie Królestwa z maja 1990, na stronie 5.
6 W rozmowach starajmy się okazywać szacunek i zrozumienie dla odmiennych poglądów. Unikajmy sporów (Tyt. 3:2). Bądźmy taktowni (Kol. 4:5, 6). Naśladujmy Pawła w przejawianiu elastyczności (1 Kor. 9:19-23). Tak postępując pomożemy wielu ludziom ‛wydobyć się z sideł Diabła’ (2 Tym. 2:24-26).