TEMATYKA RODZINNA
Co mogę zrobić, jeśli moje dziecko jest nękane?
Twoje dziecko mówi, że jest nękane w szkole. Co możesz zrobić? Zażądać, żeby szkoła ukarała dręczyciela? Nauczyć dziecko, jak się bronić? Zanim coś postanowisz, weź pod uwagę kilka faktów dotyczących nękania.
Co powinienem wiedzieć o nękaniu?
Czym jest nękanie? Nękanie to ciągłe i celowe dręczenie kogoś pod względem fizycznym lub emocjonalnym. Nie chodzi więc o każdą obelgę czy każde wrogie działanie.
Dlaczego warto to wiedzieć: Niektórzy nazywają nękaniem jakąkolwiek zaznaną przykrość, nawet najmniejszą. Jednak robiąc kwestię z drobnych incydentów, mógłbyś mimowolnie uczyć swoje dziecko, że nie potrafi rozwiązywać nieporozumień — a jest to umiejętność potrzebna mu zarówno teraz, jak i niezbędna w życiu dorosłym.
Zasada biblijna: „Nie obrażaj się szybko” (Kaznodziei 7:9).
Wniosek: Niektóre sytuacje mogą wymagać twojej ingerencji, inne natomiast mogą przyczynić się do tego, że twoje dziecko rozwinie odporność psychiczną i nauczy się rozwiązywać konflikty (Kolosan 3:13).
Co jednak możesz zrobić, jeśli twoje dziecko mówi, że ktoś ciągle i celowo je dręczy?
Jak mogę pomóc?
Cierpliwie wysłuchaj dziecko. Spróbuj ustalić, 1) co dokładnie się dzieje i 2) dlaczego ktoś je nęka. Nie wyciągaj wniosków, zanim nie poznasz wszystkich faktów. Zapytaj siebie: „Czy nie ma jakiejś drugiej strony medalu?”. Może będziesz musiał porozmawiać z nauczycielem swojego dziecka lub rodzicami drugiego dziecka, żeby mieć pełny obraz sytuacji.
Zasada biblijna: „Gdy ktoś odpowiada w jakiejś sprawie, zanim wysłucha faktów, jest to głupie i upokarzające” (Przysłów 18:13).
Jeśli twoje dziecko jest nękane, pomóż mu zrozumieć, że swoją reakcją może polepszyć lub pogorszyć sytuację. Na przykład Biblia mówi: „Łagodna odpowiedź uśmierza gniew, ale szorstkie słowo wywołuje złość” (Przysłów 15:1). Szukanie odwetu może sprawić, że nękanie — zamiast zmaleć — wręcz się nasili.
Zasada biblijna: „Nie odpłacajcie krzywdą za krzywdę ani zniewagą za zniewagę” (1 Piotra 3:9).
Wyjaśnij dziecku, że powstrzymanie się od zemsty nie jest oznaką słabości. Wprost przeciwnie, świadczy o sile charakteru. Dzięki temu dziecko nie pozwoli, żeby dręczyciel przejął nad nim kontrolę. W pewnym sensie pokona go bez użycia siły.
Pamiętanie o tym jest szczególnie ważne, gdy twoje dziecko spotyka się z cyberprzemocą. Angażując się w „wymianę ognia” — złośliwą potyczkę słowną w sieci — tylko dałoby dręczycielowi przyzwolenie na kolejny atak, a przy tym samo mogłoby zostać oskarżone o dręczenie! Z tego powodu czasami najlepszą odpowiedzią jest brak odpowiedzi — taktyka, która wytrąci broń z ręki dręczyciela i pozwoli dziecku opanować sytuację.
Zasada biblijna: „Gdzie nie ma drewna, ogień gaśnie” (Przysłów 26:20).
Niekiedy dziecko może uchronić się przed nękaniem, gdy będzie trzymać się z dala od pewnych ludzi i miejsc. Przykładowo jeśli wie, gdzie może spotkać daną osobę lub grupę, uniknie kłopotów, wybierając inną trasę.
Zasada biblijna: „Roztropny widzi niebezpieczeństwo i się kryje, ale niedoświadczeni idą dalej i ponoszą konsekwencje” (Przysłów 22:3).
Może będziesz musiał porozmawiać z nauczycielem swojego dziecka lub rodzicami drugiego dziecka
SPRÓBUJ POSTĄPIĆ TAK: Pomóż dziecku zastanowić się nad opcjami, jakie ma do wyboru, i przemyśleć dobre i złe strony każdej z nich. Na przykład:
Co może się stać, jeśli po prostu zignoruje dręczyciela?
Co, jeśli stanowczo powie dręczycielowi, żeby przestał?
Co, jeśli zgłosi w szkole, że jest dręczone?
Czy może rozbroić dręczyciela życzliwością i poczuciem humoru?
Każda sytuacja jest inna, niezależnie od tego, czy chodzi o bezpośrednie nękanie, czy o cyberprzemoc. Spróbujcie wspólnie znaleźć najlepsze rozwiązanie. Zapewnij dziecko, że nie zostawisz go z tym samego.
Zasada biblijna: „Prawdziwy przyjaciel okazuje miłość przez cały czas i jest bratem, na którym można polegać w chwilach udręki” (Przysłów 17:17).