BEEROT

(„studnie”).

Jedno z czterech miast Chiwwitów, które przezornie zawarły przymierze z Jozuem, zapewne z inicjatywy mieszkańców Gibeonu (Joz 9:3-17). Później zostało przyłączone do dziedzictwa plemienia Beniamina (Joz 18:21, 25). Z miasta tego pochodzili mordercy Isz-Boszeta, syna Saula; w relacji o tym zabójstwie czytamy, iż „Beerot również uznawano za część Beniamina”. Przypuszczalnie znajdowało się ono w pobliżu granicy z sąsiednim plemieniem i dlatego trzeba było podać, do czyjego terytorium należało (2Sm 4:2-6). Nadmieniono też, że mieszkańcy Beerot musieli uciec do Gittaim, nie wyjaśniono jednak przyczyny. Być może ratowali się przed najazdami Filistynów po ich zwycięstwie nad wojskami Saula na górze Gilboa, a może uciekli w obawie przed odwetem za zamordowanie Isz-Boszeta. Niemniej po niewoli babilońskiej mężczyźni z Beerot zostali wymienieni wśród repatriantów, którzy powrócili do Judy (Ezd 2:1, 25; Neh 7:29).

Beerot bywa lokalizowane na pd., w Chirbat al-Burdżi lub An-Nabi Samu‘il, inni jednak łączą je z Al-Bira, przedmieściem współczesnego Ram Allah, leżącym ok. 14 km na pn. od Jerozolimy i ok. 8 km na pn. pn. wsch. od Gibeonu, a więc w pobliżu granicy z Efraimem. Znajduje się tam obfite źródło. Pozostałości po starym karawanseraju wskazują, że kiedyś zatrzymywały się w tym miejscu karawany.