NIEWÓD

Sieć do połowu ryb, ciągnięta przy dnie zbiornika wodnego (Eze 26:5, 14; 47:10). W starożytnym Egipcie niewody wykonywano ze sznurka lnianego; u dołu miały one ołowiane ciężarki, a u góry drewniane pływaki. Niewody używane przez Izraelitów niewątpliwie były podobne.

Starożytne metody połowu ryb za pomocą niewodu zapewne przypominały sposoby stosowane na Bliskim Wschodzie w bliższych nam czasach. Niewód zarzucano z łodzi wokół ławicy ryb. Długie liny przymocowane po obu jego końcach zabierano na ląd; tam każdą z nich chwytało kilku mężczyzn, którzy powoli wyciągali półkoliście wygiętą sieć na brzeg (Mt 13:47, 48). Inna metoda polegała na rozpostarciu sieci na kształt koła i stopniowym jej zwężaniu. Następnie rybacy nurkowali do wody i ściągali obciążoną ciężarkami krawędź, zamykając sieć od dołu. Potem sieć wciągano do łodzi (Łk 5:6, 7). Czasami przed opróżnieniem sieci wleczono ją na płytszą wodę (por. Jn 21:8, 11).

W Piśmie Świętym wspomniano o niewodzie w sensie przenośnym w związku ze zgromadzaniem przyszłych członków „królestwa niebios” (Mt 13:47, 48). Do niewodu przyrównano również serce niemoralnej kobiety (Kzn 7:26) oraz intrygi mające na celu usidlenie innych (Mi 7:2). Symbolem tym zobrazowano też podboje militarne (Hab 1:15-17).