Czy pomagasz innym robić postępy?

1, 2. Dlaczego w organizacji Jehowy istnieje potrzeba szkolenia?

GŁOSZENIE dobrej nowiny było najważniejszym zajęciem Jezusa. Jednak nie zaniedbywał on również szkolenia uczniów, żeby mogli nauczać drugich i przewodzić im pod względem duchowym (Mat. 10:5-7). Chociaż ewangelizator Filip spędzał dużo czasu w służbie, najwyraźniej nauczył swoje cztery córki umiejętnie przekazywać prawdy biblijne (Dzieje 21:8, 9). A jaką rolę odgrywa szkolenie w naszych czasach?

² Na całym świecie coraz więcej ludzi poznaje prawdę. Takie nieochrzczone osoby muszą zrozumieć, jak ważne jest studium osobiste. Muszą też nabyć umiejętności głoszenia i nauczania ze Słowa Bożego. Mężczyźni w zborach powinni być zachęcani do zdobywania kwalifikacji, żeby mogli usługiwać jako słudzy pomocniczy i starsi. Kiedy dojrzali chrześcijanie ‛udzielają dobrych pouczeń’ nowym członkom zboru, czyli ich szkolą, pomagają im w robieniu postępów duchowych (Prz. 4:2).

ANALIZOWANIE SŁOWA BOŻEGO

3, 4. (a) Jak Paweł powiązał studium ze skutecznym pełnieniem służby? (b) Co powinniśmy robić, żeby zachęcić kogoś do studium osobistego?

³ Jak ważne jest studium osobiste? Odpowiedź znajdziemy w słowach apostoła Pawła skierowanych do chrześcijan w Kolosach. Napisał on: „Nie przestajemy modlić się za was i prosić, żebyście zostali napełnieni dokładnym poznaniem (...) woli [Bożej] we wszelkiej mądrości i w duchowym pojmowaniu, tak byście chodzili w sposób godny Jehowy, aby mu się w pełni podobać, dalej wydając owoc we wszelkim dobrym dziele oraz wzrastając w dokładnym poznaniu Boga” (Kol. 1:9, 10). Dzięki dokładnej wiedzy chrześcijanie ci mogli ‛chodzić w sposób godny Jehowy, aby mu się w pełni podobać’. To z kolei pozwalało im ‛wydawać owoc we wszelkim dobrym dziele’, zwłaszcza w dziele głoszenia. Kto chce skutecznie pełnić służbę dla Jehowy, powinien pielęgnować zwyczaj studiowania Biblii. Robimy mądrze, gdy pomagamy osobom zainteresowanym zrozumieć tę zależność.

⁴ Żebyśmy mogli zachęcać innych do studium osobistego, sami musimy znać jego wartość i mieć dobre zwyczaje w tym zakresie. Każdy z nas może zadać sobie następujące pytania: „Czy potrafię udzielać odpowiedzi opartych na Biblii, gdy domownik wyraża poglądy sprzeczne z Bożymi naukami lub zadaje trudne pytania? Czy rozmyślam o tym, jak przykład wytrwałości Jezusa, Pawła czy innych może wpłynąć na moją służbę?”. Wszyscy potrzebujemy wiedzy i rad ze Słowa Bożego. Kiedy mówimy zainteresowanym o korzyściach, jakie nam przyniosło studium osobiste, zapewne zachęcimy ich do wnikliwego analizowania Biblii.

5. Jak możesz szkolić zainteresowanego, żeby prowadził regularne studium osobiste?

⁵ Być może się zastanawiasz: „Jak mogę szkolić zainteresowanego, żeby regularnie studiował Biblię?”. Na początek pokaż mu, jak przygotowywać się do studium, które ty z nim prowadzisz. Możesz poprosić, żeby przeczytał materiał dodatkowy w książce Czego naprawdę uczy Biblia? i odszukał podane wersety. Pomóż mu przygotowywać się do zebrań i do brania w nich udziału. Zachęcaj, by zapoznawał się z każdym wydaniem Strażnicy i Przebudźcie się! Jeśli w jego języku jest dostępny program Watchtower Library lub BIBLIOTEKA INTERNETOWA Strażnicy, pokaż mu, jak może tam odszukiwać odpowiedzi na pytania biblijne. Dzięki takiej pomocy twój zainteresowany zapewne już wkrótce będzie czerpał prawdziwą przyjemność ze studium osobistego.

6. (a) Jak możesz pomóc zainteresowanemu rozwinąć miłość do Słowa Bożego? (b) Jaki wpływ na zainteresowanych będzie miała miłość do prawd biblijnych?

⁶ Oczywiście nie należy na nikogo wywierać presji, żeby czytał i studiował Biblię. Studium powinno sprawiać przyjemność i przybliżać zainteresowanych do Boga. Pomagajmy im rozwinąć miłość do Słowa Bożego, pokazując, jak korzystać z narzędzi przygotowanych przez organizację Jehowy. Szczere osoby z czasem zaczną podzielać odczucia psalmisty, który śpiewał: „Mnie zaś dobrze jest przybliżać się do Boga. U Wszechwładnego Pana, Jehowy, poszukałem schronienia” (Ps. 73:28). Zainteresowani, którzy z wnikliwością i wdzięcznością studiują Biblię, mogą liczyć na wsparcie ducha Jehowy.

GŁOSZENIE I NAUCZANIE

7. Jaki przykład szkolenia innych dał nam Jezus? (Zobacz ilustrację tytułową).

⁷ W 10 rozdziale Ewangelii według Mateusza znajdujemy wskazówki, których Jezus udzielił 12 apostołom. Nie mówił ogólnikami, lecz podał szczegółowe wytyczne^[1]. Apostołowie uważnie ich wysłuchali, a potem poszli głosić. Ponieważ naśladowali metody Jezusa, wkrótce stali się umiejętnymi nauczycielami prawd ze Słowa Bożego (Mat. 11:1). My też możemy szkolić zainteresowanych na umiejętnych głosicieli dobrej nowiny. Rozważmy dwie dziedziny, w których powinniśmy to robić.

8, 9. (a) W jaki sposób Jezus prowadził rozmowy? (b) Jak możemy pomóc nowym głosicielom naśladować Jezusa?

⁸ Prowadzenie rozmów. Jezus często rozmawiał o Królestwie z pojedynczymi osobami. Na przykład przeprowadził ożywioną dyskusję z pewną kobietą, którą spotkał przy studni Jakuba w pobliżu miasta Sychar (Jana 4:5-30). W Ewangeliach znajduje się też krótki opis jego rozmowy z Mateuszem zwanym Lewim, który był poborcą podatkowym. Jej skutek był taki, że Mateusz został naśladowcą Jezusa. Podczas uczty, którą wyprawił, wielu ludzi miało możliwość porozmawiać z Jezusem (Mat. 9:9; Łuk. 5:27-39).

⁹ Innym razem Jezus przyjaźnie porozmawiał z Natanaelem, który był negatywnie nastawiony do ludzi pochodzących z Nazaretu. Dzięki okazanej mu życzliwości Natanael zmienił swoje nastawienie i postanowił dowiedzieć się, czego uczy pochodzący z Nazaretu Jezus (Jana 1:46-51). Pamiętając o przykładzie Jezusa, powinniśmy szkolić nowych głosicieli, żeby prowadzili rozmowy przyjaźnie i naturalnie^[2]. Dzięki temu zaznają radości, gdy szczere osoby pozytywnie zareagują na okazane im zainteresowanie i życzliwe słowa.

10-12. (a) Jak Jezus podtrzymywał zainteresowanie poszczególnych osób? (b) Jak możemy pomóc nowym głosicielom rozwinąć umiejętność nauczania?

¹⁰ Podtrzymywanie zainteresowania. Chociaż Jezus miał dużo zajęć, rezerwował czas, żeby podtrzymywać zainteresowanie poszczególnych osób. Na przykład pewnego razu przemawiał z łodzi do tłumu. Ale później poświęcił czas, żeby nauczyć czegoś ważnego Piotra. Zapewnił mu obfity połów, a następnie powiedział: „Odtąd będziesz łowił żywych ludzi”. Jaki skutek miały słowa i cud Jezusa? Piotr i jego współpracownicy „ściągnęli (...) łodzie na ląd i porzuciwszy wszystko, poszli za nim” (Łuk. 5:1-11).

¹¹ Naukami Jezusa zainteresował się też Nikodem, członek Sanhedrynu. Pragnął dowiedzieć się czegoś więcej, ale nie chciał rozmawiać z Jezusem w miejscu publicznym, bo bał się reakcji ludzi. Jezus był elastyczny i chętnie poświęcał innym czas, dlatego zgodził się spotkać z Nikodemem na osobności, i to w nocy (Jana 3:1, 2). Czego uczą nas wspomniane relacje? Syn Boży rezerwował czas, żeby wzmacniać duchowo poszczególne osoby. My również powinniśmy sumiennie dokonywać odwiedzin ponownych oraz prowadzić studia biblijne.

¹² Jeśli chcemy pomóc nowym głosicielom rozwinąć umiejętność nauczania prawd biblijnych, powinniśmy współpracować z nimi w służbie. Zachęcajmy ich do odwiedzania osób, które okazały nawet niewielkie zainteresowanie. Mniej doświadczeni głosiciele mogą nam też towarzyszyć, gdy dokonujemy odwiedzin ponownych lub prowadzimy z kimś studium. Dzięki szkoleniu oraz zachętom sami zapragną zaznawać takiej radości. Będą też okazywać cierpliwość i wytrwałość w służbie (Gal. 5:22; zobacz ramkę „Znaczenie wytrwałości”).

USŁUGIWANIE BRACIOM

13, 14. (a) Czego się uczysz z biblijnych przykładów osób, które wiele poświęciły dla drugich? (b) Jak możesz szkolić innych, by okazywali miłość współbraciom?

¹³ Relacje biblijne podkreślają znaczenie usługiwania innym oraz okazywania „uczucia braterskiego” (odczytaj 1 Piotra 1:22; Łukasza 22:24-27). Syn Boży chętnie usługiwał ludziom i był gotów dać im wszystko, co miał — nawet życie (Mat. 20:28). Dorkas „obfitowała w dobre uczynki i dary miłosierdzia” (Dzieje 9:36, 39). Maria, chrześcijanka z Rzymu, pomagając braciom, „poniosła wiele trudów” (Rzym. 16:6). W jaki sposób możemy pomóc nowym zrozumieć, jak ważne jest wspieranie członków zboru?

¹⁴ Dojrzali chrześcijanie mogą poprosić mniej doświadczonych, żeby odwiedzili z nimi jakąś starszą lub schorowaną osobę. Jeśli jest to stosowne, rodzice mogliby zabierać na takie wizyty swoje dzieci. Starsi mogą poprosić innych, żeby przygotowywali posiłki dla osób w podeszłym wieku oraz dokonywali w ich domach niezbędnych napraw. W ten sposób młodzież oraz nowi członkowie zboru uczą się wyświadczania dobra. Pewien starszy, gdy głosił na swoim wiejskim terenie, regularnie odwiedzał mieszkających tam współwyznawców, żeby sprawdzić, co u nich słychać. Młody brat, który mu często towarzyszył, nauczył się dzięki temu, że wszystkim braciom należy okazywać miłość (Rzym. 12:10).

15. Dlaczego to takie ważne, żeby starsi pomagali braciom w zborze robić postępy?

¹⁵ Jehowa powierzył nauczanie w zborze mężczyznom. Dlatego bracia powinni rozwijać umiejętność przemawiania. Jeśli jesteś starszym, czy mógłbyś posłuchać, jak sługa pomocniczy ćwiczy przemówienie? Dzięki twojej pomocy zapewne rozwinie on umiejętność nauczania Słowa Bożego (Nehem. 8:8)^[3].

16, 17. (a) Jak Paweł szkolił Tymoteusza? (b) Jak starsi mogą szkolić przyszłych nadzorców?

¹⁶ W zborze bardzo potrzeba nadzorców i dlatego należy szkolić braci, którzy w przyszłości będą mogli usługiwać w tym charakterze. Paweł podał ogólne wskazówki dotyczące takiego szkolenia, kiedy powiedział Tymoteuszowi: „Stale nabieraj mocy w niezasłużonej życzliwości związanej z Chrystusem Jezusem, a co usłyszałeś ode mnie z poparciem wielu świadków, to porucz wiernym ludziom, którzy z kolei będą odpowiednio wykwalifikowani do nauczania drugich” (2 Tym. 2:1, 2). Tymoteusz szkolił się u boku starszego od siebie Pawła, a potem stosował jego metody w różnych dziedzinach służby (2 Tym. 3:10-12).

¹⁷ Paweł nie pozostawił szkolenia Tymoteusza przypadkowi, ale zabrał go ze sobą w podróż misjonarską (Dzieje 16:1-5). Starsi naśladują przykład Pawła, gdy zabierają sług pomocniczych na wizyty pasterskie. Słudzy pomocniczy mają wtedy możliwość szkolić się u boku nadzorców na przyszłych pasterzy (1 Piotra 5:2). Mogą obserwować ich sposób nauczania, wiarę, cierpliwość i miłość.

ISTOTNA ROLA SZKOLENIA

18. Dlaczego powinniśmy poważnie podchodzić do szkolenia innych?

¹⁸ Szkolenie innych ma ogromne znaczenie, ponieważ zwiększają się potrzeby, a także możliwości pełnienia służby dla Jehowy. Szkoląc innych, warto wzorować się na Jezusie i Pawle. Jehowa chce, żeby Jego słudzy byli odpowiednio wykwalifikowani do wywiązywania się z zadań teokratycznych. Dlatego dał nam przywilej pomagania mniej doświadczonym w rozwijaniu umiejętności potrzebnych do usługiwania w zborze. Takie szkolenie zyskuje na znaczeniu i staje się pilne ze względu na pogarszające się warunki na świecie oraz pracę, którą musimy wykonać przed końcem tego systemu.

19. Dlaczego możemy być pewni, że nasze wysiłki przyniosą dobre rezultaty?

¹⁹ Oczywiście szkolenie wymaga czasu i wysiłku. Ale Jehowa i Jego umiłowany Syn udzielą nam wsparcia oraz mądrości. Będziemy bardzo szczęśliwi, widząc, jak szkolone przez nas osoby ‛ciężko pracują i wytężają siły’ (1 Tym. 4:10). Pamiętajmy, że wszyscy powinniśmy stale robić postępy w służbie dla Jehowy.